ตัวกรองผลการค้นหา
ประกายพรึก
หมายถึง[ปฺระกายพฺรึก] น. ดาวรุ่ง คือ ดาวพระศุกร์ที่เห็นในเวลาเช้ามืด, ถ้าเห็นในเวลาหัวคํ่า เรียกว่า ดาวประจำเมือง. (ข. ผกาย ว่า ดาว + พรึก ว่า รุ่ง).
นภาลัย
หมายถึงน. ฟากฟ้า, กลางหาว. (ป.).
ลมตีขึ้น
หมายถึงก. อาการที่ลมในท้องตีขึ้นมา.
เอือน
หมายถึง(โบ) น. พยาธิในท้องชนิดหนึ่ง เช่น ลางคาบมีตืดมีเอือนในท้องนั้น. (ไตรภูมิ).
แรดตัวเมีย
หมายถึงน. ชื่อหนึ่งของดาวฤกษ์อุตรภัทรบท มี ๒ ดวง, ดาวไม้เท้า ดาวอุตตรภัทรบท หรือ ดาวอุตตรภัททะ ก็เรียก.
กระแหม่ว
หมายถึง[-แหฺม่ว] ก. แขม่ว, ผ่อนลมหายใจให้ท้องยุบลง, บังคับกล้ามเนื้อท้องให้ท้องยุบลง. (แผลงมาจาก แขม่ว).
ผิวน้ำ
หมายถึงน. ส่วนบนสุดของนํ้า.
ผีตายทั้งกลม
หมายถึงน. หญิงที่ตายในขณะที่ลูกยังอยู่ในท้อง.
เลือดท่วมท้องช้าง
หมายถึงว. นองเลือด.
หาว
หมายถึงน. ที่แจ้ง, ท้องฟ้า, เช่น กลางหาว. ก. กิริยาที่สูดลมเข้าแล้วระบายลมออกทางปากเมื่อเวลาง่วงนอนเป็นต้น.
หิม,หิม-,หิมะ
หมายถึง[หิมมะ-] น. ละอองนํ้าในอากาศที่แปรสภาพเป็นของแข็งเพราะอุณหภูมิตํ่า ลักษณะฟูเป็นปุย ลอยลงมาจากท้องฟ้า; ความหนาว, ความเยือกเย็น; ฤดูหนาว. (ป., ส.).
กินบนเรือนขี้บนหลังคา
หมายถึง(สำ) ก. เนรคุณ.