ตัวกรองผลการค้นหา
อัปฏิฆะ
หมายถึง[อับปะติคะ] ว. ไม่ระคายใจ, ไม่เคืองใจ, ไม่แค้นเคือง. (ป. อปฺปฏิฆ).
ใจยักษ์
หมายถึงว. มีใจดุร้าย, มีใจอำมหิต, บางทีก็ใช้คู่กับ ใจมาร เป็น ใจยักษ์ใจมาร.
ตบหัวลูบหลัง
หมายถึง(สำ) ก. ทำหรือพูดให้กระทบกระเทือนใจในตอนแรกแล้วกลับทำหรือพูดเป็นการปลอบใจในตอนหลัง.
โพนทะนา
หมายถึงก. กล่าวโทษ, ติเตียน, พูดกล่าวโทษท่านต่อหน้าผู้อื่น.
โพธิสัตว์
หมายถึงน. ท่านผู้ที่จะได้ตรัสรู้เป็นพระพุทธเจ้า. (ส. โพธิสตฺตฺว; ป. โพธิสตฺต).
โศจนียะ
หมายถึง[-จะ-] ว. อันน่าโศก, น่าเศร้าใจ. (ส.).
แม้ว่า
หมายถึงสัน. ผิว่า, หากว่า, เช่น แม้ว่าจะไปด้วย ก็ตามใจ.
ตกประหม่า
หมายถึงก. รู้สึกสะทกสะท้านพรั่นใจ.
ตันเหิม
หมายถึง(โบ; กลอน) ก. รื่นเริง, บันเทิงใจ.
ผีถึงป่าช้า
หมายถึง(สำ) ต้องยอมทำด้วยความจำใจหรือไม่มีทางเลือก.
มน
หมายถึง[มะนะ, มน] น. ใจ. (ป.).
ระทึก
หมายถึงก. อาการที่ใจเต้นตึก ๆ.