ผลการค้นหา

ยาจนะ,ยาจนา

หมายถึง[ยาจะนะ, ยาจะนา] น. การขอ, การขอร้อง, การวิงวอน. (ป., ส.).

โหราบอน

หมายถึงน. ชื่อเรียกหัวแห้งของไม้ล้มลุกชนิด Typhonium giganteum Engl. ในวงศ์ Araceae มีพิษมาก ใช้ทำยาได้.

เสียมือเสียตีน,เสียมือเสียเท้า

หมายถึงก. สูญเสียมือและตีนไป, สูญเสียมือและเท้าไป, โดยปริยายหมายถึงเสียบุคคลที่รับใช้ใกล้ชิดหรือไว้วางใจไป เช่น เด็กคนนี้รับใช้ใกล้ชิดจนรู้ใจท่านสมภารมานาน ตายไปก็เท่ากับท่านเสียมือเสียตีนไป.

หงอย

หมายถึง[หฺงอย] ว. ซึมเซา, ไม่ชุ่มชื่น, ไม่กระปรี้กระเปร่า, ไม่ร่าเริง.

ลัดเนื้อ

หมายถึงว. ค่อยมีเนื้อมากขึ้น (ใช้แก่แผล), ค่อยอ้วนขึ้น.

เหวอะ,เหวอะหวะ

หมายถึง[เหฺวอะหฺวะ] ว. กว้างใหญ่และลึก (ใช้แก่แผล).

วณ,วณ-,วณะ

หมายถึง[วะนะ-] น. แผล, ฝี. (ป.; ส. วฺรณ).

ยาแดง

หมายถึงน. ยาสูบชนิดหนึ่งของจีน เส้นแดง; ยาผงชนิดหนึ่งสีแดงใช้ชงกินแก้ร้อนใน; ยาน้ำชนิดหนึ่งสีแดง สำหรับใส่แผลสด.

อายุรกรรม

หมายถึงน. การรักษาโรคทางยา.

มึนซึม

หมายถึงก. แสดงอาการเชื่อมซึมคล้ายเป็นไข้.

เงื่องหงอย

หมายถึงว. ซึมเซาไม่ชื่นบาน, เซื่อง ๆ, เฉื่อยชา.

กัลยา

หมายถึง[กันละยา] น. นางงาม.