ผลการค้นหา

เลอ

หมายถึงบ. เหนือ, ข้างบน, พ้น. ว. ยิ่ง. (ข.).

หัวบัว

หมายถึงน. กำไลที่ปลายทั้ง ๒ ข้างเป็นรูปดอกบัวตูม.

อดเปรี้ยวไว้กินหวาน

หมายถึง(สำ) ก. อดใจไว้ก่อนเพราะหวังสิ่งที่ดีกว่าข้างหน้า.

พุ่งหลาว

หมายถึงก. พุ่งตัวพร้อมกับเหยียดแขนทั้ง ๒ ไปข้างหน้า.

กินน้ำไม่เผื่อแล้ง

หมายถึง(สำ) ก. มีอะไรใช้หมดทันทีไม่คิดถึงวันข้างหน้า.

เกร็ด

หมายถึง[เกฺร็ด] น. ลำนํ้าเล็กที่เป็นทางลัดเชื่อมลำนํ้าใหญ่สายเดียวกันทั้ง ๒ ข้าง, ใช้เป็น เตร็ด ก็มี.

ตกหมก

หมายถึงก. อาการที่เลือดระดูเสียที่หมักหมมอยู่ข้างในไหลออกมา.

สมณโวหาร

หมายถึงน. ถ้อยคำที่ควรแก่สมณะ เช่น อาตมา ฉันจังหัน กัปปิยภัณฑ์. (ป.).

สวนคำ

หมายถึงว. อาการที่พูดย้อนตอบทันที เช่น พอเขาว่ามา ฉันก็ว่าสวนคำไป.

กงการ

หมายถึง(ปาก) น. กิจการ, หน้าที่, ธุระ, เช่น กงการอะไรของคุณ ไม่ใช่กงการของฉัน.

เอี้ยว

หมายถึงก. บิดไป, หันไป, เช่น เอี้ยวคอ เอี้ยวตัว, เบี่ยง เช่น ถนนสายนี้ไม่ตรง เอี้ยวไปทางขวาเล็กน้อย.

ทักขิญ

หมายถึง[-ขิน] น. ความเป็นเบื้องขวา หมายความว่า สะดวกในการพูดจาปราศรัย, ความอารีอารอบ, ความกรุณา. (ป. ทกฺขิญฺ).