ผลการค้นหา

ปะกำ

หมายถึงน. ไม้ที่ทำเป็น ๒ ขาสำหรับคาบไม้อื่น, ลูกตั้งฝาที่คาบพรึง.

วัลก์

หมายถึง(แบบ) น. เปลือกไม้; เกล็ดปลา. (ส.).

เปี้ยว

หมายถึงน. ไม้ค้างพลูเล็ก ๆ.

นัฑ

หมายถึง(แบบ) น. ไม้อ้อ. (ส.; ป. นฬ).

วฏะ

หมายถึง[วะ-] (แบบ) น. ไม้ไทร. (ป., ส.).

แอกน้อย

หมายถึงน. ไม้ที่ผูกติดกับคันชักไถ.

กะบั้ง

หมายถึง(ถิ่น-อีสาน) น. บ้องไม้ไผ่.

ทนตกาษฐ์

หมายถึง[-กาด] น. ไม้สีฟัน คือท่อนไม้เล็ก ๆ สำหรับถูฟันให้สะอาด ทำจากต้นไม้ต่าง ๆ เช่น ไม้คนทา. (ส. ทนฺต + กาษฺ).

กระดูกอ่อน

หมายถึง(สำ) ว. ที่ยังไม่มีความจัดเจนในการต่อสู้ เช่น นักมวยคนนี้กระดูกอ่อน ขึ้นชกครั้งแรกก็แพ้เขาแล้ว.

เขากวางอ่อน

หมายถึงน. เขากวางที่งอกใหม่หลังผลัดเขา มีหนังอ่อนนุ่มหุ้ม มีขนสั้นสีน้ำตาลเป็นมัน นิยมใช้ทำยา.

เหนื่อยอ่อน

หมายถึงก. รู้สึกเหน็ดเหนื่อยอ่อนเพลีย.

ฉากอ่อน

หมายถึงน. ฉากทิ้ง.