ตัวกรองผลการค้นหา
ปากเปราะ
หมายถึงก. พูดจาทักทายเก่ง, พูดจาว่าคนง่าย ๆ; เห่าเก่ง (ใช้แก่สุนัข).
รู้ถึงหู
หมายถึงก. รู้เพราะมีคนบอก เช่น เรื่องนี้อย่าให้รู้ถึงหูเขานะ.
ซ่องเสพ
หมายถึงก. คบหากัน เช่น ควรซ่องเสพนักปราชญ์ อย่าซ่องเสพคนพาล; ร่วมประเวณี.
สาฬุระ
หมายถึงน. หมา. (ป.); กบ, เขียด. (ส. สาลูร ว่า กบ, ศาลูร ว่า กบ, เขียด).
หูลี่
หมายถึงว. อาการที่หูของหมาลู่เอนไปข้างหลังแสดงอาการประจบหรือกลัวเป็นต้น.
เปลือกข้าวโพด
หมายถึงว. สีอย่างสีเปลือกข้าวโพดแห้ง เรียกว่า สีเปลือกข้าวโพด.
ผ้าเช็ดตัว
หมายถึงน. ผ้าขนหนูรูปสี่เหลี่ยมผืนผ้า ใช้ซับหรือเช็ดเนื้อตัวให้แห้ง.
วุ้นเส้น
หมายถึงน. แป้งถั่วเขียวทำเป็นเส้นเล็ก ๆ ยาวอย่างเส้นลวด เมื่อแช่นํ้าทำให้อ่อนคล้ายวุ้น ใช้ทำเป็นอาหาร เช่น แกงร้อน, เส้นแกงร้อน ก็เรียก.
เส้นแกงร้อน
หมายถึงน. แป้งถั่วเขียวทำเป็นเส้นเล็ก ๆ ยาวอย่างเส้นลวด เมื่อแช่นํ้าทำให้อ่อนคล้ายวุ้น ใช้ทำเป็นอาหาร เช่นแกงร้อน, วุ้นเส้น ก็เรียก.
หน้าชื่นอกตรม
หมายถึงว. ที่ทำเป็นร่าเริงแต่ในใจมีทุกข์, หน้าชื่นอกกรม ก็ว่า.
ล้างหู
หมายถึงก. ทำเป็นลืมเสียว่าเคยได้ยินเรื่องหรือถ้อยคำที่ระคายหู.
เหยาะแหยะ
หมายถึง[-แหฺยะ] ว. ย่อหย่อน, ทำเป็นเล่น, ไม่เอาจริงเอาจัง, เช่น ทำงานเหยาะแหยะ.