ตัวกรองผลการค้นหา
พิเชฐ
หมายถึงว. เจริญที่สุด, ประเสริฐที่สุด. (ป. วิเชฏฺ).
จุณณียบท
หมายถึง[จุนนียะบด] (แบบ) น. บทบาลีเล็กน้อย ที่ยกขึ้นแสดงก่อนเนื้อความ. (ป.).
ธรรมจักษุ
หมายถึงน. ดวงตาคือปัญญาที่รู้เห็นธรรม. (ส.).
ปฤงคพ
หมายถึง[ปฺริงคบ] (กลอน) น. ปุงคพ, โคผู้, หมายความว่า ผู้เลิศ, ผู้ประเสริฐ, หัวหน้า. (ป., ส. ปุงฺคว).
วรัญญู
หมายถึง[วะรันยู] น. “ผู้ตรัสรู้ธรรมอันประเสริฐ” คือ พระพุทธเจ้า. (ป.).
ต่อตัว
หมายถึงก. อาการที่คนหนึ่งขึ้นไปยืนบนบ่าของอีกคนหนึ่ง เช่น ต่อตัวปีนกำแพง. น. ชื่อการแสดงกายกรรมแบบหนึ่งที่ผู้แสดงคนหนึ่งหรือหลายคนขึ้นไปยืนเลี้ยงตัวบนตัวของผู้แสดงอีกคนหนึ่งซึ่งเป็นหลักเป็นต้น.
วิทยาทาน
หมายถึงน. การให้ความรู้ เช่น ให้ความรู้เป็นวิทยาทาน จัดพิมพ์หนังสือแจกเป็นวิทยาทาน.
ร่ำเรียน
หมายถึงก. ท่องบ่น, เพาะความรู้, หาความรู้ฝึกหัด.
นกกะปูด
หมายถึง(ปาก) น. คนที่ทนเก็บความลับไว้ไม่ได้, คนที่ชอบพูดเปิดเผยความลับของผู้อื่น.
กตัญญู
หมายถึง[กะตัน-] น. (ผู้) รู้อุปการะที่ท่านทำให้, (ผู้) รู้คุณท่าน, เป็นคำคู่กันกับ กตเวที. [ป. กต ว่า (อุปการคุณ) ที่ท่านทำแล้ว + ญู ว่า ผู้รู้].
ตระหนัก
หมายถึง[ตฺระหฺนัก] ก. รู้ประจักษ์ชัด, รู้ชัดแจ้ง.
ตัวประกอบ
หมายถึงน. ผู้แสดงบทบาทไม่สำคัญในภาพยนตร์ ละคร เป็นต้น เพียงประกอบบทบาทของตัวเอกเท่านั้น.