ค้นเจอ 4,484 รายการ

พิเชฐ

หมายถึงว. เจริญที่สุด, ประเสริฐที่สุด. (ป. วิเชฏฺ).

จุณณียบท

หมายถึง[จุนนียะบด] (แบบ) น. บทบาลีเล็กน้อย ที่ยกขึ้นแสดงก่อนเนื้อความ. (ป.).

ธรรมจักษุ

หมายถึงน. ดวงตาคือปัญญาที่รู้เห็นธรรม. (ส.).

ปฤงคพ

หมายถึง[ปฺริงคบ] (กลอน) น. ปุงคพ, โคผู้, หมายความว่า ผู้เลิศ, ผู้ประเสริฐ, หัวหน้า. (ป., ส. ปุงฺคว).

วรัญญู

หมายถึง[วะรันยู] น. “ผู้ตรัสรู้ธรรมอันประเสริฐ” คือ พระพุทธเจ้า. (ป.).

ต่อตัว

หมายถึงก. อาการที่คนหนึ่งขึ้นไปยืนบนบ่าของอีกคนหนึ่ง เช่น ต่อตัวปีนกำแพง. น. ชื่อการแสดงกายกรรมแบบหนึ่งที่ผู้แสดงคนหนึ่งหรือหลายคนขึ้นไปยืนเลี้ยงตัวบนตัวของผู้แสดงอีกคนหนึ่งซึ่งเป็นหลักเป็นต้น.

วิทยาทาน

หมายถึงน. การให้ความรู้ เช่น ให้ความรู้เป็นวิทยาทาน จัดพิมพ์หนังสือแจกเป็นวิทยาทาน.

ร่ำเรียน

หมายถึงก. ท่องบ่น, เพาะความรู้, หาความรู้ฝึกหัด.

นกกะปูด

หมายถึง(ปาก) น. คนที่ทนเก็บความลับไว้ไม่ได้, คนที่ชอบพูดเปิดเผยความลับของผู้อื่น.

กตัญญู

หมายถึง[กะตัน-] น. (ผู้) รู้อุปการะที่ท่านทำให้, (ผู้) รู้คุณท่าน, เป็นคำคู่กันกับ กตเวที. [ป. กต ว่า (อุปการคุณ) ที่ท่านทำแล้ว + ญู ว่า ผู้รู้].

ตระหนัก

หมายถึง[ตฺระหฺนัก] ก. รู้ประจักษ์ชัด, รู้ชัดแจ้ง.

ตัวประกอบ

หมายถึงน. ผู้แสดงบทบาทไม่สำคัญในภาพยนตร์ ละคร เป็นต้น เพียงประกอบบทบาทของตัวเอกเท่านั้น.

 คำในภาษาไทย จัดกลุ่มตามตัวอักษร ก-ฮ