ผลการค้นหา

เรณุ,เรณู

หมายถึงน. ละออง, ละอองเกสร, นวลละอองเกสรดอกไม้. (ป., ส. เรณุ).

วิลาสินี

หมายถึงว. งามอย่างสดใส, งามมีเสน่ห์ เช่น อันว่าเจ้ามัทรีวิลาสินีนงราม. (ม. คำหลวง นครกัณฑ์). (ส.).

ดอกถวายพระ

หมายถึงน. ดอกไม้ตัวผู้ของพรรณไม้เลื้อย เช่น ฟักทอง บวบ, กระชอมดอก ก็เรียก.

เฉลา

หมายถึง[ฉะเหฺลา] ว. สวย, งาม, เกลี้ยงเกลา, เพราพริ้ง.

พิลาส

หมายถึง[พิลาด] ก. กรีดกราย, เยื้องกราย; คะนอง; ฟ้อนรำ. ว. งามอย่างมีเสน่ห์, งามอย่างสดใส; สนุก. (ส. วิลาส).

มังสี

หมายถึง(กลอน) ว. เนื้องาม, ผิวงาม, เช่น เฉกโฉมแม่มังสี เสาวภาคย์ กูเอย. (นิ. นรินทร์).

โสภา

หมายถึง[โสพา] ว. งาม เช่น สาวโสภา, (ปาก) งาม, ดี, เช่น พูดอย่างนี้ไม่โสภาเลย. (ป. สุภ; ส. ศุภ).

โสภี

หมายถึง[โสพี] ว. งาม เช่น สาวโสภา, (ปาก) งาม, ดี, เช่น พูดอย่างนี้ไม่โสภาเลย. (ป. สุภ; ส. ศุภ).

สวย

หมายถึงว. งามน่าพึงพอใจ, มักใช้เข้าคู่กับคำ งาม เป็น สวยงาม, ในบทกลอนใช้ว่า ส้วย ก็มี; ไม่เปียก (ใช้แก่ข้าวสุก) เช่น หุงข้าวสวยดี ไม่ดิบ ไม่แฉะ.

วัคคุ

หมายถึงว. ไพเราะ, เสนาะ; งาม. (ป.; ส. วลฺคุ).

มาโนชญ์

หมายถึง[-โนด] ว. มโนชญ์, เป็นที่พอใจ, งาม. (ส.).

ความชอบ

หมายถึงน. คุณงามความดีที่ควรได้รับบำเหน็จรางวัล.