ตัวกรองผลการค้นหา
กุล
หมายถึง(ถิ่น-ปักษ์ใต้) น. ต้นพิกุล. (ดู พิกุล).
โก่,โก้,โก้
หมายถึง(ถิ่น-ปักษ์ใต้) ก. กู่ตะโกน, เรียกดัง ๆ.
คาง
หมายถึงน. ส่วนของร่างกายที่สุดขากรรไตร อยู่ใต้ปาก, ราชาศัพท์ว่า พระหนุ.
ตอเบา
หมายถึง(ถิ่น-ปักษ์ใต้) น. ต้นกระถิน. (ดู กระถิน).
ขวาก
หมายถึง[ขฺวาก] น. ไม้หรือเหล็กเป็นต้นมีปลายแหลม สำหรับปักหรือโปรยเพื่อดักหรือให้ตำผู้ผ่านเข้าไป.
ฟุ่บ
หมายถึงว. เสียงดังอย่างเสียงดินปืนที่จุดแล้วลุกไหม้ทันทีทันใด.
จุดรวม
หมายถึงน. จุดกลางซึ่งเป็นที่รวมของคน สิ่งของ หรือความรู้สึกนึกคิดเป็นต้น, จุดศูนย์กลาง ก็ว่า.
คร่อม
หมายถึง[คฺร่อม] ก. ยืนหรือนั่งแยกขาให้ของอยู่ใต้หว่างขา, ยงโย่ให้ของอยู่ใต้ตัว เช่น เอาตัวคร่อมไว้ นอนคร่อม, เอาสิ่งของเช่นโต๊ะเก้าอี้ตั้งในอาการเช่นนั้น เช่น วางโต๊ะคร่อมกองหนังสือ, โดยปริยายหมายถึงลักษณะที่คล้ายคลึงเช่นนั้น เช่น ปลูกเรือนคร่อมตอ สร้างสะพานคร่อมคลอง นั่งคร่อม ๒ ตำแหน่ง.
บุบ
หมายถึงก. ทุบ ตำ หรือเคี้ยวเบา ๆ พอให้เป็นรอยหรือแตก; บู้ลง, บุ๋มลง, เช่น ขันบุบ แก้มบุบ.
พลอ
หมายถึง[พฺลอ] (ถิ่น-ปักษ์ใต้) ก. ฝานเอาเปลือกแข็งออก.
กอ
หมายถึง(ถิ่น-ปักษ์ใต้) น. ต้นก่อ. (ดู ก่อ ๒).
เตยเลื้อย
หมายถึง(ถิ่น-ปักษ์ใต้) น. ต้นเปียะ. (ดู เปียะ ๑).