ผลการค้นหา

พหูสูต

หมายถึงน. ผู้มีความรู้เพราะได้สดับตรับฟังหรือศึกษาเล่าเรียนมามาก. (ป. พหุสฺสุต).

พอสถานประมาณ

หมายถึงว. เพียงระดับปานกลาง เช่น เขามีความรู้พอสถานประมาณ, พอสัณฐานประมาณ ก็ว่า.

มรณันติก,มรณันติก-

หมายถึง[มะระนันติกะ-] ว. มีความตายเป็นที่สุด. (ป. มรณ + อนฺติก).

คร่ำหวอด

หมายถึง(ปาก) ว. มีประสบการณ์สูง, มีความชำนาญสูงมาก, เช่น เขาคร่ำหวอดอยู่ในวงการเมือง.

ผ่าเหล่า

หมายถึงว. มีความประพฤติผิดไปจากเทือกเถาเหล่ากอ (ใช้ในทางไม่ดี), ผ่าเหล่าผ่ากอ ก็ว่า.

มนุษย์อวกาศ

หมายถึงน. คนที่ฝึกจนมีความชำนาญเพื่อเดินทางออกนอกบรรยากาศของโลก.

เจนสังเวียน

หมายถึงก. ขึ้นชกบนสังเวียนบ่อย, โดยปริยายหมายความว่า มีความชำนาญ, ช่ำชอง.

เถ้ารึง

หมายถึงน. กองเถ้าที่ไม่มีถ่านไฟ แต่ยังมีความร้อนระอุอยู่, เท่ารึง ก็ใช้.

นอนตาไม่หลับ

หมายถึงก. นอนหวาดต่อภัยหรือเป็นทุกข์หรือห่วงใย.

ละลุง

หมายถึง(กลอน) ก. ใจเป็นห่วงถึง, เป็นทุกข์ถึง, ใจหาย.

สหาย

หมายถึงน. เพื่อนร่วมทุกข์ร่วมสุข. (ป., ส.).

ตกหนัก

หมายถึงก. รับทุกข์, รับเคราะห์, รับภาระหรือหน้าที่หนัก.