ผลการค้นหา

สาราณียธรรม

หมายถึงน. ธรรมอันเป็นไปเพื่อความระลึกถึงกันและกัน. (ป. สาราณีย + ส. ธรฺม).

ปปัญจธรรม

หมายถึง(แบบ) น. ธรรมที่ทำให้เนิ่นช้า คือ ตัณหา มานะ ทิฐิ. (ป.).

บาเรียน

หมายถึงน. ผู้เล่าเรียน, ผู้รู้ธรรม, ผู้คงแก่เรียน, เปรียญ.

อมฤตรส

หมายถึง[อะมะรึดตะ-] น. น้ำทิพย์; พระธรรม (ในพระพุทธศาสนา).

อวิหิงสา

หมายถึงน. ความไม่เบียดเบียน, เป็นธรรมข้อ ๑ ในทศพิธราชธรรม. (ดู ทศพิธราชธรรม และ ราชธรรม).

สรณตรัย

หมายถึงน. ที่พึ่งทั้ง ๓ คือ พระพุทธ พระธรรม พระสงฆ์.

ธรรมาภิสมัย

หมายถึง[ทำมา-] น. การตรัสรู้ธรรม, การสำเร็จมรรคผล. (ส.; ป. ธมฺมาภิสมย).

ศักรภพน์

หมายถึงน. โลกพระอินทร์, สวรรค์ชั้นดาวดึงส์. (ส.).

โมกขบริสุทธิ์

หมายถึงน. การที่พระจันทร์พ้นจากเงาโลกโดยสิ้นเชิง เมื่อมีจันทรุปราคา.

ธรณีวิทยา

หมายถึงน. วิชาว่าด้วยความรู้เกี่ยวกับประวัติ โครงสร้าง และสภาพของโลก.

ธราธร

หมายถึงน. ผู้ทรงโลกไว้ คือ พระวิษณุ หรือ พระนารายณ์. (ส.).

ความโน้มถ่วง

หมายถึงน. กิริยาที่แรงดึงดูดของโลกกระทำต่อเทหวัตถุ. (อ. gravitation).