ตัวกรองผลการค้นหา
ลูกคำ
หมายถึงน. เรียกคำ ๒ คำเมื่อเอามาประสมกันแล้วมีความหมายต่างไปจากคำเดิมว่า ลูกคำของคำตั้ง เช่น ลูกค้า ลูกเขย เป็นลูกคำของคำ ลูก.
อ้า
หมายถึงว. คำออกเสียงขึ้นต้นประโยคในคำประพันธ์ ใช้ในความรำพึงหรือพรรณนาวิงวอนอย่างเดียวกับคำ โอ้ หรือ โอ้ว่า.
ถือน้ำ
หมายถึงก. ถือน้ำพระพิพัฒน์สัตยา.
ถือเพศ
หมายถึงก. ดำรงสภาพ เช่น ถือเพศเป็นนักบวช.
จ๋า
หมายถึงว. คำขานรับ; คำลงท้ายคำร้องเรียก เช่น หนูจ๋า.
จ๊วก
หมายถึงว. คำแต่งคำ ขาว ให้รู้ว่าสีขาวมาก, จั๊วะ ก็ว่า.
ถามนำ
หมายถึง(กฎ) ก. การถามพยานโดยแนะคำตอบไว้ในคำถามนั้นด้วย.
มิตภาณี
หมายถึงน. คนพูดพอประมาณ. (ป.).
ยังอีก
หมายถึงใช้ประกอบคำกริยาหรือคำวิเศษณ์ หมายความว่า ที่ยังไม่ได้ทำ ยังมีอยู่ เช่น งานที่ยังไม่ได้ทำ ยังอีกเยอะเลย; คำที่ผู้ใหญ่ใช้ขู่เด็กที่ไม่ทำตามสั่ง เช่น เมื่อบอกให้เด็กออกมา เด็กไม่ออกมา ก็จะพูดว่า ยังอีก.
กระซาบ
หมายถึง(กลอน) ก. พูดเบา ๆ เช่น ค่อยกระซาบคำเกลี้ยง. (ลอ), นิยมใช้เข้าคู่กับคำ กระซิบ เป็น กระซิบกระซาบ.
ทวนสบถ
หมายถึงก. ไม่ทำตามคำสบถ.
ด่า
หมายถึงก. ใช้ถ้อยคำว่าคนอื่นด้วยคำหยาบช้าเลวทราม.