ผลการค้นหา

ไม้เอนชาย

หมายถึงน. ไม้ดัดแบบหนึ่งที่มีต้นเอนไปข้างใดข้างหนึ่ง เหมือนไม้ที่อยู่ริมน้ำ.

เลื่อยชักไม้

หมายถึงน. เครื่องมือสำหรับตัดไม้ มีขนาดใหญ่ ใบเลื่อยมีลักษณะเป็นปื้นหรือแถบยาวติดกับปลายขาคันเลื่อยทั้งคู่ มีไม้ยาวที่เรียกว่า อกเลื่อย ยันอยู่ตรงกลาง ปลายขาคันเลื่อยด้านตรงข้ามมีเชือกคล้องรั้งและบิดเพื่อขึงใบเลื่อยให้ตึง ใช้คนชักเลื่อยคู่กัน ๒ คน.

ตอ

หมายถึงน. โคนของต้นไม้ที่ลำต้นถูกตัดหรือหักลงแล้ว, สิ่งบางอย่างเช่นเสาหรือหลักที่ปักไว้หรือที่ยังเหลืออยู่แต่โคนเมื่อบางส่วนถูกตัด หัก หรือกร่อนไป, โดยปริยายเรียกสิ่งอื่นที่มีลักษณะคล้ายคลึงเช่นนั้น.

ปักษเภท

หมายถึง[ปักสะเพด] น. ความแตกต่างระหว่าง ๒ ฝ่ายที่โต้เถียงกัน.

ปำ

หมายถึงก. พุ่งลง, ปักลง, มักใช้ประกอบกับ หัว เช่น หัวปำ.

เปศัสการิน,เปศัสการี

หมายถึงน. ต่อแตน; หญิงผู้ปักลายเสื้อผ้า. (ส.).

กะแอ

หมายถึงน. เครื่องบังแดดมีคันปักดิน หมุนได้ตามต้องการ.

ไม้อัด

หมายถึงน. ไม้ที่ทำขึ้นโดยเอาไม้แผ่นบาง ๆ หลายแผ่นมาผนึกเข้าด้วยกัน.

สนองได

หมายถึง(ราชา) น. ไม้เกาหลัง.

กระลุมพุก

หมายถึง(ปาก) น. ไม้ตะลุมพุก.

กระแตเวียน

หมายถึงน. อุปกรณ์สำหรับช่วยให้เด็กหัดเดิน ทำด้วยกระบอกไม้ไผ่ให้มีข้อติดอยู่ข้างหนึ่ง แล้วสวมลงกับหลักไม้ เหนือข้อตอนบนสอดไม้ขวางให้ยาวพอสมควรสำหรับให้เด็กเกาะเดิน.

ระสี

หมายถึงน. ไม้ไผ่. (ข.).