ตัวกรองผลการค้นหา
พัทธ,พัทธ-,พัทธ์
หมายถึง[พัดทะ-, พัด] ก. ผูก, ติด, เนื่อง. (ป.).
งากำจาย
หมายถึงน. งาช้างที่หักติดอยู่ในไม้หรือสิ่งอื่น ๆ.
ชั้ว
หมายถึงน. ที่สำหรับวางตั้งของ รูปคล้ายตู้ แต่ใช้กระดานข้างตลอดเป็นเชิง.
วิษักต์
หมายถึงว. ติดอยู่, พันอยู่, พัวพัน. (ส.; ป. วิสตฺต).
ยาฝิ่น
หมายถึงน. ยาเสพติดชนิดหนึ่งทำจากยางฝิ่น.
ทูบ
หมายถึงน. ไม้แม่แคร่เกวียนที่ยื่นออกไปติดกับแอก.
นั่ง
หมายถึงก. อาการที่หย่อนก้นให้ติดกับพื้นหรือที่รองเช่นเก้าอี้.
ฟุฟะ
หมายถึงว. ไม่แน่น, พอง ๆ เช่น เสื้อติดระบายฟุฟะ.
ข้าวตัง
หมายถึงน. ข้าวสุกที่ติดเป็นแผ่นเกรียมอยู่ก้นหม้อหรือกระทะ.
ขี้เต่า
หมายถึงน. เมือกเหงื่อไคลที่ติดอยู่ตามรักแร้ มีกลิ่นเหม็น.
จำเลาะตา
หมายถึง[-เหฺลาะ-] น. ซีกไม้ไผ่ที่มีตาไม้ติดอยู่.
เทวภาวะ
หมายถึงน. ความเป็น ๒, ความเป็นคู่; พยัญชนะที่ซ้อนกัน ๒ ตัว; ใช้ เทวภาพ ก็ได้.