ผลการค้นหา

จักจี้,จั๊กจี้

หมายถึง[จักกะ-, จั๊กกะ-] ก. อาการที่ทำให้รู้สึกเสียวสะดุ้งหรือหัวเราะโดยไม่ตั้งใจเมื่อถูกจี้ที่เอวหรือรักแร้เป็นต้น.

กตเวทิตา

หมายถึง[กะตะ-] น. ความเป็นผู้ประกาศคุณท่าน, ความเป็นผู้สนองคุณท่าน, เป็นคำคู่กันกับ กตัญญุตา. (ป.).

ทำลายขวัญ

หมายถึงก. ทำให้เสียขวัญ.

บ้วน

หมายถึงก. ทำให้นํ้าหรือของเหลวออกจากปาก.

บันเดิน

หมายถึงก. ทำให้เดิน.

ฉีกหน้า

หมายถึงก. ทำให้ได้รับความอับอาย.

เฉาะปล่อง

หมายถึงก. ทำให้เป็นช่องไป.

ถ่อม

หมายถึงก. ทำให้ตํ่าลง.

บันดล

หมายถึงก. ทำให้บังเกิดขึ้น.

ทรกรรม

หมายถึงน. การทำให้ลำบาก.

ตีคู่

หมายถึงก. ทำให้ขึ้นมาเป็นคู่.

จัดประกัน

หมายถึงก. ทำให้แน่นอน.