ค้นเจอ 1,262 รายการ

ประสมประสาน

หมายถึงก. ผสมผสาน, เก็บรวมไว้ทีละเล็กละน้อย, เก็บเล็กผสมน้อย.

ขะยุก

หมายถึงก. ดันเข้าไปทีละน้อย ๆ; ยุหรือหนุนส่ง.

หอม

หมายถึงก. จูบ; ได้รับกลิ่นดี. ว. มีกลิ่นดี, ตรงข้ามกับ เหม็น.

ดั้วเดี้ย

หมายถึงว. เคลื่อนไปทีละน้อย ๆ เช่น หนอนไต่ดั้วเดี้ย.

พิสมัยเรียงหมอน

หมายถึงน. ชื่อวิธีรำท่าหนึ่งอยู่ในลำดับว่า พรหมนิมิต พิสมัยเรียงหมอน. (ฟ้อน).

ย่างเยื้อง

หมายถึงก. เดินอย่างมีลีลา, เดินอย่างมีท่างาม, ใช้ในความประชดก็มี, เยื้องย่าง ก็ว่า.

สาธุชน

หมายถึงน. คนดี, คนที่มีคุณงามความดี, (ใช้ในการยกย่อง). (ป.).

โลกาธิบดี

หมายถึง[-ทิบอดี, -ทิบบอดี] น. ผู้เป็นใหญ่ในโลก. (ป. โลกาธิปติ).

ดีแตก

หมายถึงว. เคยดีมาแล้วแต่กลับเสียในภายหลัง, ดีเกินไปจนเสีย.

ถงาด

หมายถึง[ถะหฺงาด] ก. ทำท่าเผ่น, เยื้องท่า, ชะโงก, เงื้อม, ผ่านไป.

เยื้องกราย

หมายถึงก. เดินอย่างมีท่างาม เช่น นางแบบเยื้องกรายมาทีละคน ๆ; เดินก้าวเฉียงและกางแขนเพื่อดูท่าทีของคู่ต่อสู้อย่างการเยื้องกรายในการตีกระบี่กระบอง (ใช้แก่ศิลปะการต่อสู้).

เรือลากจูง

หมายถึงน. เรือกลไฟสำหรับโยงหรือลากเรือใหญ่เพื่อเข้าเทียบท่า.

 คำในภาษาไทย จัดกลุ่มตามตัวอักษร ก-ฮ