ผลการค้นหา

เอ้อเร้อ

หมายถึงว. มากจนล้น (ใช้แก่กริยากิน), เอ้อเร้อเอ้อเต่อ ก็ว่า; มากเกินไปอย่างไม่เป็นระเบียบ.

ถลำถลาก

หมายถึงว. พลั้ง ๆ พลาด ๆ (ใช้แก่กริยาพูด), ถลากถลำ ก็ว่า.

วาตปานะ

หมายถึงน. หน้าต่าง, ช่องลมที่มีบานเปิดปิดได้อย่างบานหน้าต่าง. (ป.).

ควาก

หมายถึง[คฺวาก] ว. กว้างออกไปโตออกไปเพราะแรงดัน (ใช้เฉพาะรูและช่อง).

โปรยปราย

หมายถึง[-ปฺราย] ว. หว่านล้อม (ใช้แก่กริยาพูด); หว่านไปทั่ว ๆ.

อวมอำ

หมายถึง[อวม-] (โบ) ว. ที่ปิดบังความจริง (ใช้แก่กริยาพูด), อำอวม ก็ว่า.

อ้อมค้อม

หมายถึงว. วกวน, ลดเลี้ยว, ไม่ตรงไปตรงมา, (ใช้แก่กริยาพูด).

อย่า

หมายถึง[หฺย่า] ว. คำประกอบกริยาบอกความห้ามหรือไม่ยอมให้ทำการต่าง ๆ.

อุตุ

หมายถึง(ปาก) ว. สบาย (ใช้แก่กริยานอน) เช่น นอนหลับอุตุ.

แผล็ว

หมายถึง[แผฺล็ว] ว. รวดเร็ว (มักใช้แก่กริยากระโดด) เช่น กระโดดแผล็ว.

กรรมวาจก

หมายถึง[กำมะ-] (ไว) ก. กริยาที่บอกว่าประธานเป็นกรรมการกหรือผู้ถูกทำ, กริยาของประโยคที่แสดงว่าประธานทำหน้าที่เป็นกรรมการก คือ ผู้ถูกทำ, กริยาของประโยคกรรมวาจกต้องใช้สกรรมกริยา คือ กริยาที่ต้องมีกรรมรับ บางทีก็มีกริยานุเคราะห์ “ถูก” นำ และใช้หมายไปในทางไม่ดี เช่น เด็กถูกตี ผู้ทำความผิดถูกลงโทษ, แต่บางทีก็ไม่ปรากฏกริยานุเคราะห์ “ถูก” เช่น หนังสือเล่มนี้แต่งดีมาก.

หนองใน

หมายถึงน. ชื่อกามโรคชนิดหนึ่ง เกิดหนองมีเชื้อในช่องปัสสาวะ.