ตัวกรองผลการค้นหา
เสียปาก
หมายถึงก. พูดออกไปเปล่าประโยชน์ เช่น เด็กดื้ออย่างนี้เตือนไปก็เสียปากเปล่า ๆ; ไม่คู่ควรที่จะกิน เช่น ของอย่างนี้ฉันไม่กินให้เสียปาก.
อ่าง
หมายถึงว. อาการที่พูดไม่ใคร่ออกทันใจ คือกว่าจะพูดได้แต่ละคำต้องยํ้าคำต้นอยู่นานจึงพูดต่อไปได้ เป็นอาการประจำบางคน เรียกว่า เป็นอ่าง หรือ พูดติดอ่าง.
เถียง
หมายถึงก. พูดโต้, พูดแย้ง, พูดโต้แย้ง; ขัดกัน เช่น เรื่องนี้ความตอนต้นกับตอนปลายเถียงกัน.
รักษาคำพูด
หมายถึงก. ทำตามถ้อยคำที่พูดให้สัญญาไว้.
เคาะแคะ
หมายถึงก. พูดพาดพิงเชิงชู้สาว, พูดเชิงเกี้ยวพาราสี, เกาะแกะ ก็ว่า.
พลบ
หมายถึง[พฺลบ] น. เวลายํ่าคํ่า, เวลาโพล้เพล้, เวลาเข้าไต้เข้าไฟ, เช่น ตะวันชิงพลบ, พลบค่ำ ก็ว่า, ในบทกลอนแผลงเป็น พระลบ ก็มี.
เสียงแปร่ง
หมายถึงน. เสียงพูดที่ผิดเพี้ยนไปจากเสียงที่พูดกันเป็นปรกติในถิ่นนั้น ๆ.
ทิ่มตำ
หมายถึงว. อาการที่พูดทับถม ปรักปรำ ซํ้าเติมให้เจ็บใจ เรียกว่า พูดทิ่มตำ.
กล่าวขวัญ
หมายถึงก. พูดถึง, พูดออกชื่อและการกระทำของคนอื่น.
จ้อ
หมายถึงว. อาการที่พูดหรือคุยเรื่อยไปไม่หยุดปาก เช่น พูดจ้อ.
จ้ำจี้จ้ำไช
หมายถึงว. อาการที่พร่ำพูดหรือสอน. ก. พร่ำพูดหรือสอน.
อยู่กิน
หมายถึงก. ดำรงชีวิตฉันผัวเมีย.