ผลการค้นหา

ข้าเจ้า

หมายถึง(ถิ่น-พายัพ) ส. คำใช้แทนตัวผู้พูด, เป็นสรรพนามบุรุษที่ ๑.

พักตา

หมายถึงน. ผู้พูด, ผู้กล่าว. (ส. วกฺตฺฤ; ป. วตฺตา).

เป็นปากเสียง

หมายถึงก. โต้เถียง เช่น เป็นปากเสียงกัน, พูดหรือโต้เถียงแทน เช่น หนังสือพิมพ์เป็นปากเสียงของประชาชน, เป็นปากเป็นเสียง ก็ว่า.

เปิ๊ดสะก๊าด

หมายถึงมาจาก First class แต่สมัยก่อนคนไทยออกเสียงไม่ได้ จึงออกว่า เปิ๊ดสะก๊าด แทน เฟิรสต์คลาส

รับฟัง

หมายถึงก. รับไว้พิจารณา เช่น ผู้บังคับบัญชารับฟังความเห็นของผู้ใต้บังคับบัญชา.

คู่ชีวิต

หมายถึงน. ผู้ร่วมเป็นร่วมตาย, ผู้ร่วมทุกข์ร่วมสุข, สามีหรือภรรยา.

นงลักษณ์

หมายถึงน. นางผู้มีลักษณะดี, นางผู้มีขวัญดี.

พาหุสัจจะ

หมายถึงน. ความเป็นผู้ได้ยินได้ฟังมาก, ความเป็นผู้ได้ศึกษาเล่าเรียนมาก. (ป.).

ภณิดา

หมายถึง[พะ-] น. ผู้พูด, ผู้บอก. (ส. ภณิตา).

จรก

หมายถึง[จะรก] น. ผู้เที่ยวไป, ผู้เดินไป. (ป., ส.).

วรรณึก

หมายถึงน. ผู้เขียน, ผู้ประพันธ์; เลขานุการ. (ส. วรฺณิก).

วศิน

หมายถึง(แบบ) น. ผู้ชำนะตนเอง, ผู้สำรวมอินทรีย์. (ส.).