ผลการค้นหา

สูป,สูป-,สูปะ

หมายถึง[สูปะ-] น. ของกินที่เป็นนํ้า, แกง, ของต้มที่เป็นนํ้า, มักใช้เข้าคู่กับคำ พยัญชนะ เป็น สูปพยัญชนะ หมายความว่า กับข้าว. (ป., ส.).

ประถม

หมายถึงว. ปฐม, ลำดับแรก, ลำดับเบื้องต้น, เช่น ประถมศึกษา ชั้นประถม; ชั้นที่ ๑, เรียกเครื่องราชอิสริยาภรณ์ชั้นที่ ๑ ในตระกูลช้างเผือกและมงกุฎไทยว่า ประถมาภรณ์ช้างเผือก ประถมาภรณ์มงกุฎไทย. (ส.).

ปฏิการ,ปฏิการ-,ปฏิการะ

หมายถึง[ปะติการะ-] น. การสนองคุณ, การตอบแทนคุณ, คู่กับ อุปการะ; การซ่อมแซม. (ป.).

สรภะ

หมายถึง[สะระ-] น. สัตว์ในนิยายว่ามี ๘ ขา มีกำลังยิ่งกว่าราชสีห์. (ป.; ส. ศรภ).

มัตสระ

หมายถึง[มัดสะระ] ว. ตระหนี่, เห็นแก่ตัว, ริษยา. (ส. มตฺสร; ป. มจฺฉร).

นิรชร

หมายถึง[-ระชอน] (แบบ) น. เทวดา. (ส.).

นิรโทษ

หมายถึง[-ระโทด] ว. ไม่มีโทษ.

จระบาน

หมายถึง[จะระ-] (กลอน) ก. สู้รบ.

สหัสธารา

หมายถึง[สะหัดสะ-] น. เครื่องโปรยน้ำให้เป็นฝอย (ใช้ในการอภิเษก), โดยปริยายหมายถึงการสรงนํ้าของพระเจ้าแผ่นดิน. (ป. สหสฺสธารา; ส. สหสฺรธารา).

กระวิน

หมายถึง(โบ) ว. สีนํ้าตาล เช่น โคกระวิน. (ทมิฬ = กระวิล แผลงมาจาก ป. กปิล).

ชันตาฆระ

หมายถึง[ชันตาคะระ] (แบบ) น. เรือนไฟ, ห้องสำหรับรมไฟเพื่อให้เหงื่อออก. (ป.).

จตุรถ-

หมายถึง[จะตุระถะ-] ว. ที่ ๔ เช่น จตุรถาภรณ์. (ส.; ป. จตฺตถ).