ตัวกรองผลการค้นหา
หูฝาด,หูเฝื่อน
หมายถึงก. ได้ยินเสียงเพี้ยนไป.
กรุบกริบ
หมายถึงว. เสียงกุกกิก.
ตะคอก
หมายถึงก. ตวาด, ขู่เสียงดัง.
คำประสาน
หมายถึงน. คำที่เกิดจากการนำคำตั้งแต่ ๒ คำขึ้นไปมาประกอบกัน อาจเป็นคำที่เกิดอิสระไม่ได้ ๒ คำมาประกอบกัน เช่น ชดช้อย ครื้นเครง หรือเป็นคำที่เกิดอิสระไม่ได้คำหนึ่งประกอบกับคำที่เกิดอิสระได้อีกคำหนึ่ง เช่น ชาวไร่ อ่อนช้อย, คำผสาน ก็เรียก.
คำผวน
หมายถึงน. คำที่พูดทวนกลับได้ เช่น ตกที่อิฐ ผวนเป็น ติดที่อก.
คำผสาน
หมายถึงดู คำประสาน.
สวนคำ
หมายถึงว. อาการที่พูดย้อนตอบทันที เช่น พอเขาว่ามา ฉันก็ว่าสวนคำไป.
เกี๋ยงคำ
หมายถึง(ถิ่น-พายัพ) น. ต้นลำเจียก. (ดู ลำเจียก).
คำไวพจน์
หมายถึงดู ไวพจน์
ซี้ด
หมายถึงว. เสียงอย่างเสียงสูดปากเช่นกินอาหารเผ็ดเป็นต้น.
ฟ่อ,ฟ้อ,ฟ้อ
หมายถึงว. เสียงดังเช่นนั้นอย่างงูเห่าขู่.
เครงครื้น
หมายถึงว. เสียงดังครึกครื้น, ครื้นเครง ก็ว่า.