ผลการค้นหา

สำเรา

หมายถึงก. ทุเลา, อาการไข้ที่สร่างจากตัวร้อน, ยังมีอาการตัวร้อนน้อย ๆ.

อามัย

หมายถึงน. ความป่วยไข้, โรค, ความไม่สบาย, ตรงข้ามกับ อนามัย คือ ความสบาย ความไม่มีโรค. (ป., ส.).

บาดแผล

หมายถึงน. เนื้อหนังที่แตกแยกออกเพราะถูกตีฟันทิ่มแทงเป็นต้น.

เดียร,เดียระ

หมายถึง[เดียน, เดียระ] (แบบ) น. ฝั่ง. (ป., ส. ตีร).

ตีห่าง

หมายถึงก. ตีตัวออกหาก, ไม่คบหาสมาคมด้วยเหมือนเดิม.

สร่าง

หมายถึง[ส่าง] ก. คลาย, ถอย, ทุเลา, (ใช้แก่ลักษณะความเป็นไปของร่างกายหรืออารมณ์ที่ผิดปรกติจากธรรมดา), เช่น สร่างไข้ สร่างโศก ไข้ยังไม่สร่าง สร่างเมา เมาไม่สร่าง.

ท้องเฟ้อ

หมายถึงว. อาการที่ลมในกระเพาะตีขึ้นเพราะอาหารไม่ย่อยและเป็นพิษ.

เบาไม้

หมายถึงว. ว่านอนสอนง่าย ไม่ค่อยถูกเฆี่ยนถูกตีนัก (ใช้แก่เด็ก).

ดอย

หมายถึงก. ผูก, มัด, ตอก, ชก, ตี, ปา, ทอย.

หาห่วงมาคล้องคอ

หมายถึง(สำ) ก. รนหาภาระผูกพันมาใส่ตน.

มูลนาย

หมายถึง[มูน-] น. นายใหญ่, นายเดิมที่ตนสังกัดอยู่.

ในไส้

หมายถึง(ปาก) ว. เรียกลูกที่เกิดจากตนว่า ลูกในไส้.