ค้นเจอ 1,136 รายการ

กระไดแก้ว

หมายถึงน. ชั้นสำหรับวางพาดสิ่งของเช่นใบลานหรืออาวุธเป็นต้น.

ปอน

หมายถึงว. ซอมซ่อ, มีลักษณะประหนึ่งว่าอัตคัด ขัดสน เช่น แต่งตัวปอน; เรียกของเลว ๆ ว่า ของปอน ๆ.

บางตา

หมายถึงว. เห็นเป็นระยะห่าง ๆ กัน หรือหนาแน่นน้อยกว่าที่ควรเป็น.

หน้ายิ้ม ๆ

หมายถึงว. อาการยิ้มน้อย ๆ อย่างมีเลศนัย.

กระดิกกระเดี้ย

หมายถึงก. ไหวน้อย ๆ, พอไหวได้บ้าง.

ทรพล

หมายถึงว. มีกำลังน้อย, อ่อนแอ, ท้อแท้; เลวทราม.

กรณีย์

หมายถึง[กะระ-, กอระ-] น. กิจ. ว. อันควรทำ, อันพึงทำ. (ป.).

กรณียะ

หมายถึง[กะระ-, กอระ-] น. กิจ. ว. อันควรทำ, อันพึงทำ. (ป.).

นภมณฑล

หมายถึง[นบพะมนทน] น. ท้องฟ้า. (ส. นโภมณฺฑล).

ทลบม

หมายถึง[ทนละบม] (กลอน) ก. ประพรม, ลูบไล้, ฉาบทา, เช่น ทลบมด้วยรัตจันทน์.

ปานกลาง

หมายถึงว. ขนาดกลาง, ไม่มากไม่น้อย, พอสมควร, อยู่ระหว่างที่สุด ๒ ฝ่าย เช่นระหว่างสูงกับต่ำ ใหญ่กับเล็ก มากกับน้อย ฉลาดกับโง่.

กักขัง

หมายถึงก. บังคับให้อยู่ในสถานที่อันจำกัด, เก็บตัวไว้ในสถานที่อันจำกัด. (กฎ) น. โทษทางอาญาสถานหนึ่ง ที่ให้กักตัวผู้ต้องโทษไว้ในสถานที่ซึ่งกำหนดไว้อันมิใช่เรือนจำ.

 คำในภาษาไทย จัดกลุ่มตามตัวอักษร ก-ฮ