ผลการค้นหา

เสียฤกษ์

หมายถึงก. ทำไม่ได้ในระหว่างเวลามงคลที่กำหนดไว้ (ใช้ในทางโหราศาสตร์) เช่น เจ้าสาวเป็นลมหมดสติในระหว่างพิธีรดน้ำสังข์ เลยทำให้เสียฤกษ์; ไม่ทันเวลาที่นัดหมาย เช่น นัดกันจะไปธุระแต่เขามาไม่ทัน เสียฤกษ์หมด.

อัมพฤกษ์

หมายถึง[อำมะพฺรึก] น. ชื่อเส้นซึ่งเป็นศูนย์กลางของร่างกาย อยู่ด้านหน้าท้อง; อาการที่อวัยวะบางส่วนเช่นแขนขาอ่อนแรง.

เอาฤกษ์เอาชัย

หมายถึงว. ที่มุ่งให้เกิดความสุขความเจริญหรือได้ชัยชนะฝ่ายตรงข้าม เช่น โห่เอาฤกษ์เอาชัย.

ได้ฤกษ์

หมายถึงก. ถึงเวลาอันเป็นมงคล.

ตฤป

หมายถึง[ตฺริบ] (แบบ) ก. อิ่ม, ให้อิ่ม, ให้กิน, เลี้ยง, กิน เช่น ตฤปตฤณ. (ส.; ป. ตปฺป).

คฤนถ์

หมายถึง[คฺรึน] น. ตัวอักษรแบบหนึ่งของอินเดียภาคใต้ที่ใช้เขียนตำรา.

คฤหา

หมายถึง(กลอน) น. เรือน เช่น มักเที่ยวสู่คฤหา แห่งท่าน นะพ่อ. (โลกนิติ).

ค่าฤชาธรรมเนียม

หมายถึง[-รึชา-] (กฎ) น. ค่าใช้จ่ายต่าง ๆ ในการดำเนินคดี รวมถึงค่าป่วยการพยาน ค่าทนายความ ค่าธรรมเนียมในการส่งเอกสารและบังคับคดี และค่าธรรมเนียมอื่น ๆ บรรดาที่กฎหมายบังคับให้เสีย.

ฤกษ์บน

หมายถึงน. ฤกษ์ที่ดาวนพเคราะห์เสวยประจำวัน มี ๒๗ ฤกษ์.

ฤดี

หมายถึง[รึ-] น. รติ, ความยินดี, ใจ. (ป., ส. รติ).

ฤต

หมายถึง[รึด] น. กฎ, วินัย, (เช่นในพระศาสนา); ธรรมเนียม, ความจริง, ความชอบธรรม. (ส.).

ฤตุสนาน

หมายถึง[รึตุสะหฺนาน] น. การอาบนํ้าของหญิงอินเดียในวันที่ ๔ หลังจากมีระดู. (ส.).