ตัวกรองผลการค้นหา
เวทย์
หมายถึงว. พึงรู้, ควรรู้. (ส.).
น้ำเย็นปลาตาย
หมายถึง(สำ) น. คำพูดที่ไพเราะอ่อนหวานทำให้ตายใจ อาจเป็นโทษเป็นภัยได้, มักพูดเข้าคู่กับ นํ้าร้อนปลาเป็น.
ทะลุกลางปล้อง
หมายถึงก. พูดสอดขึ้นมาในเวลาที่เขากำลังพูดกันอยู่.
ประโลม
หมายถึงก. ทำให้เป็นที่เบิกบานพึงอกพึงใจ.
หยอด
หมายถึงก. ใส่ลงหรือเทลงคราวละน้อย ๆ; แถมคำชมหรือคำพูดคมคาย.
อภิชิต
หมายถึงว. มีชัย, ชนะแล้ว. (ป., ส.).
เดโชชัย
หมายถึงน. ความชนะด้วยอำนาจ. (ป., ส.).
วาจา
หมายถึงน. ถ้อยคำ, คำกล่าว, คำพูด, เช่น วาจาสุภาพ วาจาอ่อนหวาน วาจาสัตย์. (ป., ส.).
กระเซ้า
หมายถึงก. พูดรบเร้า, พูดเย้าแหย่.
ซุบซิบ
หมายถึงก. พูดกันเบา ๆ ไม่ต้องการให้คนอื่นได้ยิน, กระซุบกระซิบ ก็ว่า.
สะเงาะสะแงะ
หมายถึงว. เปะปะอย่างคนเมา เช่น เดินสะเงาะสะแงะ พูดจาสะเงาะสะแงะ.
พำพึม,พำ ๆ,พึม ๆ
หมายถึงว. เสียงอย่างเสียงคนพูดหรือบ่นค่อย ๆ, พึมพำ ก็ว่า.