ตัวกรองผลการค้นหา
แหมะ,แหมะ,แหมะ ๆ
หมายถึง[แหฺมะ] ว. เสียงดังอย่างเสียงน้ำหยด.
ละหาร
หมายถึงน. ห้วงน้ำ. (เทียบมลายู ว่า lahar).
ประโดง
หมายถึงน. ลำน้ำขนาดเล็กที่ขุดจากลำน้ำขนาดใหญ่เพื่อชักน้ำเข้านาเข้าสวน เรียกว่า ลำประโดง, ลำกระโดง ก็ว่า.
เต็มปาก
หมายถึงว. ใช้ประกอบกริยาพูดหรือกล่าว หมายความว่า พูดได้สนิทปาก, พูดได้อย่างไม่กระดากปาก ไม่อ้อมแอ้ม, บางทีก็ใช้ว่า เต็มปากเต็มคอ หรือ เต็มปากเต็มคำ.
กรีดกราย
หมายถึงว. เยื้องกราย, เดินทอดแขน, มีท่าทางหยิบหย่ง, ทำอะไรไม่เต็มกำลัง.
เสล-
หมายถึง[-ละ-] น. ภูเขา, หิน. ว. เต็มไปด้วยหิน. (ป.; ส. ไศล).
ห้องเครื่อง
หมายถึง(ราชา; ปาก) น. ครัว, เรียกเต็มว่าห้องเครื่องวิเสท, ห้องสำหรับเก็บเครื่องราชูปโภค, เรียกเต็มว่า ห้องเครื่องราชูปโภค; ห้องเครื่องยนต์เรือเป็นต้น.
สุดความสามารถ
หมายถึงว. เต็มที่, เต็มความสามารถที่มีอยู่, เช่น หมอช่วยจนสุดความสามารถแล้ว คนไข้ก็ยังไม่ดีขึ้น.
ค่อน
หมายถึงว. มากกว่าครึ่ง, เกือบเต็ม, เช่น ข้าวค่อนหม้อ นั่งคอยมาค่อนวัน.
เสลา
หมายถึง[-ลา] น. ภูเขา, หิน. ว. เต็มไปด้วยหิน. (ป.; ส. ไศล).
ห้วย
หมายถึงน. แอ่งน้ำลึกกว้างมีทางน้ำไหลจากภูเขามาขังอยู่ตลอดปี หรือแห้งบ้างเป็นบางคราว.
น้ำท่วมทุ่ง ผักบุ้งโหรงเหรง
หมายถึง(สำ) ก. พูดมากแต่ได้เนื้อหาสาระน้อย.