ตัวกรองผลการค้นหา
จ๋อแจ๋
หมายถึงว. เสียงอย่างเสียงเด็กพูด.
ตันคอหอย
หมายถึง(ปาก) ก. พูดไม่ออกด้วยความดีใจหรือเสียใจ.
กระแหนะกระแหน
หมายถึง[-แหฺน] ก. พูดกระทบหรือพูดเป็นเชิงเสียดสี, กระแนะกระแหน ก็ว่า.
เกลี่ยไกล่
หมายถึงก. พูดจาให้ตกลงกัน, พูดให้ปรองดองกัน; ทำให้เรียบร้อย, ทำให้มีส่วนเสมอกัน, ไกล่เกลี่ย ก็ว่า.
วจีทุจริต
หมายถึง[วะจีทุดจะหฺริด] น. ความประพฤติชั่วทางวาจา มี ๔ อย่าง ได้แก่ การพูดเท็จ ๑ การพูดคำหยาบ ๑ การพูดส่อเสียด ๑ การพูดเพ้อเจ้อ ๑.
พจนานุกรม
หมายถึง[-กฺรม] น. หนังสือว่าด้วยถ้อยคำในภาษาใดภาษาหนึ่ง เรียงตามลำดับตัวอักษร โดยทั่ว ๆ ไปจะบอกความหมายและที่มาของคำเป็นต้นด้วย.
เราะราย
หมายถึงว. ชอบพูดจาชวนหาเรื่องไม่เลือกหน้า, มักพูดชวนทะเลาะทั่วไป เช่น พูดจาเราะราย ปากเปราะเราะราย ปากคอเราะราย.
ไม่พูดพร่ำทำเพลง
หมายถึง(สำ) ว. ไม่รอให้ชักช้า, ทันทีทันใด.
เป็นปี่เป็นขลุ่ย
หมายถึงว. ถูกคอกัน, เข้ากันได้ดี, เช่น พูดเข้ากันเป็นปี่เป็นขลุ่ย.
มั่นเหมาะ
หมายถึงว. แน่นอนไม่เปลี่ยนแปลง เช่น พูดไว้เป็นมั่นเหมาะว่าวันนี้จะต้องพบกัน.
มึงวาพาโวย
หมายถึงก. พูดจาเอะอะโวยวาย.
ยักยี่ยักเหยา
หมายถึง[-เหฺยา] ก. พูดเซ้าซี้จะเอาให้ได้.