ผลการค้นหา

คุม

หมายถึงก. รวมสิ่งที่กระจายอยู่ให้เข้าชุดเข้าพวกเป็นระเบียบเดียวกัน เช่น คุมยา คุมเรือน.

ลิ้นจะกวด

หมายถึงน. ชื่อต้นไม้ชนิดหนึ่งใช้ทำยาได้. (พจน. ๒๔๙๓).

ลูกกลอน

หมายถึงน. เม็ดยาเปียก ๆ ที่ปั้นเป็นก้อนกลมเพื่อกลืนกิน.

พิษนาศน์

หมายถึง[พิดสะหฺนาด] น. ชื่อเครื่องยาไทยชนิดหนึ่ง. (ส. วิษนาศน).

มหาละลาย

หมายถึงน. ชื่อต้นไม้ชนิดหนึ่งใช้ทำยาได้. (พจน. ๒๔๙๓).

คุคะ

หมายถึงน. ชื่อไม้เถา ใช้ทำยาได้. (พจน. ๒๔๙๓).

แคแกล,แคแล

หมายถึง[-แกฺล] น. ชื่อต้นไม้ใช้ทำยา. (พจน. ๒๔๙๓).

ปราชญา

หมายถึง[ปฺราดยา] น. ปัญญา. (ส. ปฺรชฺา; ป. ปญฺา).

หมากหอมควาย

หมายถึงน. ชื่อต้นไม้ชนิดหนึ่งใช้ทำยา. (พจน. ๒๔๙๓).

ลูกเคล้า

หมายถึงน. ชื่อหญ้าชนิดหนึ่งใช้ทำยาได้. (พจน. ๒๔๙๓).

ชุมเพ็ด

หมายถึงน. ชื่อว่านชนิดหนึ่งใช้ทำยาได้. (พจน. ๒๔๙๓).

ตะมอย

หมายถึงน. ชื่อหวายชนิดหนึ่ง ใช้ทำยาได้. (พจน. ๒๔๙๓).