ผลการค้นหา

เรือสำเภา

หมายถึงน. เรือเดินทะเลชนิดหนึ่งแบบจีนใช้แล่นด้วยใบ.

อับปาง

หมายถึงก. ล่ม, จม, แตก, (ใช้แก่เรือเดินทะเล).

มาธยมิกะ

หมายถึง[มาทะยะ-] น. ทางสายกลาง; ศูนยวาท. (ส. มาธฺยมิก).

ตันติ

หมายถึง(แบบ) น. แบบแผน; เชือก, เส้นด้าย, สายเชือก. (ป., ส.).

วางเบ็ด,วางเบ็ดราว

หมายถึงก. นำเบ็ดราวที่เกี่ยวเหยื่อแล้วไปหย่อนลงในแม่น้ำลำคลอง.

รศนา

หมายถึง[ระสะนา] น. สายรัดเอว. (ส.).

สันทาน

หมายถึงน. สายป่าน, เชือก, เครื่องผูกพัน. (ป., ส.).

สายระยาง

หมายถึงน. สายเชือกหรือลวดที่รั้งเสากระโดงเรือเป็นต้น.

สายรัดทึบ

หมายถึงน. สายรัดท้องม้าเพื่อยึดอานให้แน่น.

ขาทราย

หมายถึงน. ไม้ ๒ อันผูกหรือร้อยปลายให้อ้าออกเป็นง่ามสำหรับรับหรือคํ้าของ.

ดอกไม้ร่วง

หมายถึงน. ชื่อลายที่เขียนเป็นช่อดอกไม้จะจะไม่ติดต่อกัน; ดอกไม้ที่ยังไม่ได้ร้อยเป็นพวง.

เกษียรสมุทร

หมายถึงน. ทะเลนํ้านม, ที่ประทับของพระนารายณ์. (ส. กฺษีร + สมุทฺร).