ผลการค้นหา

เมิง

หมายถึง(โบ) น. คำกำกับชื่อปีในวิธีนับศักราชของไทยเหนือ ตรงกับเลข ๔.

เปรา

หมายถึง[เปฺรา] (ถิ่น-พายัพ) น. ชื่อปีนักษัตรของไทยเหนือ ตรงกับ ปีฉลู, คำเดียวกับ เป๊า.

ประเคราะห์

หมายถึง(แบบ) น. ความเพียรที่แก่กล้า; การยกย่อง, การเชิดชู, ตรงข้ามกับ นิเคราะห์ ซึ่งแปลว่า การกำราบ, การลงโทษ, การข่มขี่. ก. ยกย่อง, ประคับประคอง. (ส. ปฺรคฺรห; ป. ปคฺคห).

โทกเทก

หมายถึงว. อาการที่เดินโยกเยกไม่ตั้งตัวตรง.

กระยึกกระยือ

หมายถึงว. หยิกไปหยิกมา, ไม่ตรง, ไม่เป็นระเบียบ, ยึกยือ ก็ว่า.

เข้าตำรา

หมายถึงก. ถูกแบบแผน, ตรงตามแบบอย่างที่เคยมีมา, ถูกกับเรื่องราวที่เคยเล่ากันมา.

ตาส่อน

หมายถึงน. ตาที่มีตาดำอยู่ไม่ตรงที่ตามปรกติ.

วันตัว

หมายถึงน. วันใดวันหนึ่งในรอบสัปดาห์ซึ่งตรงกับวันเกิด.

เขว

หมายถึง[เขฺว] ว. เหไปนอกทาง, ผิดทาง, ไม่ตรงทาง.

เคลื่อนคลาด

หมายถึงก. ผิดจากความเป็นจริง, ไม่ตรงตามความเป็นจริง, คลาดเคลื่อน ก็ว่า.

ถะถุนถะถัน

หมายถึง(กลอน) ว. หยาบช้า เช่น คำถะถุนถะถันว่า คำหยาบช้า.

ปัง

หมายถึงว. เสียงดังเช่นนั้น; โดยปริยายหมายความว่า ถูกตรงที่หมาย.