ผลการค้นหา

สั่นเทิ้ม

หมายถึงก. สั่นไปทั้งตัว.

ออกผื่น

หมายถึงว. มีผื่นขึ้นตามตัว.

ปลีกตัว

หมายถึงก. แยกตัวออกมา.

กระเบียดกระตัก

หมายถึงก. เกี่ยงให้ตัวได้มาก.

ฟ

หมายถึงพยัญชนะตัวที่ ๓๑ เป็นพวกอักษรตํ่า ใช้เป็นตัวสะกดในแม่กบในคำที่มาจากภาษาต่างประเทศ เช่น เสิร์ฟ เนกาทิฟ ไมโครเวฟ.

ภ

หมายถึงพยัญชนะตัวที่ ๓๒ เป็นพวกอักษรตํ่า ใช้เป็นตัวสะกดในแม่กบในคำที่มาจากภาษาบาลีและสันสกฤต เช่น ปรารภ ลาภ.

สามเหลี่ยมด้านเท่า

หมายถึงน. รูปสามเหลี่ยมที่มีด้านทั้ง ๓ ยาวเท่ากัน.

กั้นบัง

หมายถึงน. ว่านกั้นบัง. (ดู กำบัง ๓).

เผลาะ

หมายถึง[เผฺลาะ] ว. เสียงหลุดจากช่องกระบอก.

ป่อง

หมายถึง(ถิ่น-อีสาน) น. ปล่อง, ช่อง, ล่อง.

ฑ

หมายถึงพยัญชนะตัวที่ ๑๗ นับเป็นพวกอักษรตํ่า ใช้เป็นตัวสะกดในแม่กดในคำที่มาจากภาษาบาลีและสันสกฤต เช่น ษัฑ.

กะปั่น

หมายถึง(โบ) น. กำปั่น. (ตำนานอักษรไทย ของเซเดส์).