ตัวกรองผลการค้นหา
สั่นเทิ้ม
หมายถึงก. สั่นไปทั้งตัว.
ออกผื่น
หมายถึงว. มีผื่นขึ้นตามตัว.
ปลีกตัว
หมายถึงก. แยกตัวออกมา.
กระเบียดกระตัก
หมายถึงก. เกี่ยงให้ตัวได้มาก.
ฟ
หมายถึงพยัญชนะตัวที่ ๓๑ เป็นพวกอักษรตํ่า ใช้เป็นตัวสะกดในแม่กบในคำที่มาจากภาษาต่างประเทศ เช่น เสิร์ฟ เนกาทิฟ ไมโครเวฟ.
ภ
หมายถึงพยัญชนะตัวที่ ๓๒ เป็นพวกอักษรตํ่า ใช้เป็นตัวสะกดในแม่กบในคำที่มาจากภาษาบาลีและสันสกฤต เช่น ปรารภ ลาภ.
สามเหลี่ยมด้านเท่า
หมายถึงน. รูปสามเหลี่ยมที่มีด้านทั้ง ๓ ยาวเท่ากัน.
กั้นบัง
หมายถึงน. ว่านกั้นบัง. (ดู กำบัง ๓).
เผลาะ
หมายถึง[เผฺลาะ] ว. เสียงหลุดจากช่องกระบอก.
ป่อง
หมายถึง(ถิ่น-อีสาน) น. ปล่อง, ช่อง, ล่อง.
ฑ
หมายถึงพยัญชนะตัวที่ ๑๗ นับเป็นพวกอักษรตํ่า ใช้เป็นตัวสะกดในแม่กดในคำที่มาจากภาษาบาลีและสันสกฤต เช่น ษัฑ.
กะปั่น
หมายถึง(โบ) น. กำปั่น. (ตำนานอักษรไทย ของเซเดส์).