ผลการค้นหา

ไกรศร,ไกรสร

หมายถึง[ไกฺรสอน] (กลอน) น. สิงโต เช่น เสือคร่งเสือแผ้วเอนกาไลยไกรสรสีหส่งเสียงแขง. (ม. ร่ายยาว มหาพน). (แผลงมาจาก เกสรี).

ทอดหุ่ย

หมายถึง(ปาก) ว. อาการที่ไม่เอาธุระปล่อยให้เป็นไปตามเรื่องตามราว, อาการที่ปล่อยอารมณ์ตามสบาย, มักใช้ประกอบคำนอน ว่า นอนทอดหุ่ย.

พนาศรม

หมายถึง[พะนาสม] น. อาศรมในป่า. (ส. วนาศฺรม).

อรัญ,อรัญ-

หมายถึง[อะรัน, อะรันยะ-] น. ป่า. (ป. อรญฺ; ส. อรณฺย).

ป่าผลัดใบ

หมายถึงน. ป่าไม้ที่ผลัดใบหรือสลัดใบในบางฤดู.

ใจดี

หมายถึงว. มีใจเมตตากรุณา, ไม่โกรธง่าย; คุมใจไว้ให้มั่น เช่น ใจดีสู้เสือ.

ทอดอาลัย

หมายถึงก. ปล่อยไปตามบุญตามกรรมทั้ง ๆ ที่ยังมีใจผูกพันหรือมีความเสียดายอยู่.

เอ้อระเหย

หมายถึงว. ปล่อยอารมณ์ตามสบาย. น. คำขึ้นต้นเพลงพวงมาลัย.

สิ้นลาย

หมายถึงก. หมดชั้นเชิง, ไม่มีชั้นเชิงเหลืออยู่, เช่น เสือปล้นธนาคารถูกตำรวจจับ เลยสิ้นลาย.

พยัคฆ,พยัคฆ-,พยัคฆ์

หมายถึง[พะยักคะ-] น. เสือโคร่ง. (ป. พฺยคฺฆ, วฺยคฺฆ; ส. วฺยาฆฺร).

ภักษาหาร

หมายถึงน. เหยื่อ, อาหาร, อาหารที่กินประจำ, เช่น เนื้อเป็นภักษาหารของเสือ หญ้าเป็นภักษาหารของวัว.

กระกอง,ตระกอง

หมายถึง(แบบ) ก. กอด, เกี่ยวพัน, เช่น เกษแก้วกระกองกลม แลกทดกทันงาม. (เสือโค).