ตัวกรองผลการค้นหา
ปรมินทร์,ปรเมนทร์
หมายถึง[ปะระมิน, ปอระมิน, ปะระเมน, ปอระเมน] น. ผู้เป็นใหญ่ยิ่ง. (ส.).
ลูกสวาท
หมายถึงน. ชายที่ประพฤติตนอย่างนางบำเรอ.
แผ่ตน
หมายถึงก. อวดตน, แต่งตัวผึ่งผาย.
ว่าแต่เขาอิเหนาเป็นเอง
หมายถึง(สำ) ก. ตำหนิผู้อื่นเรื่องใดแล้วตนก็กลับทำในเรื่องนั้นเสียเอง.
ต่อว่า,ต่อว่าต่อขาน
หมายถึงก. ท้วงถามเหตุผลต่อผู้ที่ทำให้ตนไม่พอใจ, ว่ากล่าวเพราะไม่ทำตามที่พูดหรือที่ให้สัญญาไว้.
วิปฏิสาร,วิประติสาร
หมายถึง[วิบปะติสาน, วิปฺระ-] น. ความเดือดร้อน, ความร้อนใจ, (ภายหลังที่ได้กระทำผิด หรือเนื่องด้วยการกระทำผิด). (ป. วิปฺปฏิสาร; ส. วิปฺรติสาร).
นายคลังสินค้า
หมายถึง(กฎ) น. บุคคลผู้รับทำการเก็บรักษาสินค้าเพื่อบำเหน็จเป็นทางค้าปรกติของตน.
ยกตนข่มท่าน
หมายถึง(สำ) ก. ยกย่องตัวเองและข่มผู้อื่น, พูดทับถมผู้อื่นแสดงให้เห็นว่าตัวเหนือกว่า.
วรทะ
หมายถึง[วะระทะ, วอระทะ] น. การให้พร. (ป.).
บ้านเคยอยู่ อู่เคยนอน
หมายถึง(สำ) น. สถานที่ตนเคยอยู่อาศัยมาก่อน.
ประบาต
หมายถึงน. เหว. ก. ตกลงไป, ตกไป. (ส. ปฺรปตน; ปปตน).
ประจบสอพลอ
หมายถึงก. ประจบประแจงผู้บังคับบัญชาหรือผู้มีฐานะสูงกว่าด้วยการกล่าวร้ายป้ายสีผู้อื่นเป็นต้นเพื่อประโยชน์ของตน.