ตัวกรองผลการค้นหา
โนเน
หมายถึงว. อ่อนแอ, แบบบาง, เช่น โนเนหนุ่มเหน้าบัวบาน. (เสือโค; สุธน). (ไทยใหญ่).
กษีร,กษีร-,กษีระ
หมายถึง[กะสีระ] (แบบ) น. นํ้านม เช่น กษีรสุทธมฤธู. (เสือโค). (ส.).
ป่าชายเลน,ป่าเลน
หมายถึงน. ป่าที่อยู่ตามชายทะเลที่มีเลนและนํ้าทะเลขึ้นถึง ต้นไม้ในป่าประเภทนี้มักมีรากงอกอยู่เหนือพื้นดินเพื่อคํ้ายันลำต้น โดยมากเป็นไม้โกงกาง แสม และลำพู.
ผงร
หมายถึง[ผะหฺงอน] ก. หงาย, ชูขึ้น, ทรงไว้, เช่น ข้าแต่พระผู้ผงรแผ่นแผ้ว. (ม. คำหลวง จุลพน); ชะเง้อขึ้น เช่น เสือผกผงร. (เสือโค). (ข. ผฺงาร).
ระงมไพร
หมายถึงน. ชื่อนกชนิดหนึ่ง อยู่ตามป่าใหญ่. (พจน. ๒๔๙๓).
ต่อมน้ำ
หมายถึงน. ชื่อหนึ่งของดาวฤกษ์จิตรา มี ๑ ดวง, ดาวตาจระเข้ ดาวไต้ไฟ หรือ ดาวเสือ ก็เรียก.
จะกละ
หมายถึงน. ชื่อผีชนิดหนึ่ง เชื่อกันว่ามีรูปเป็นแมว อยู่ในจำพวกผีป่า หมอผีชาวป่าเลี้ยงไว้ใช้ไปทำร้ายศัตรู. (สยามสมาคม).
เวณุวัน
หมายถึงน. ป่าไผ่. (ส. เวณุวน; ป. เวฬุวน).
โฮก
หมายถึงว. อาการคำรามของเสือ, อาการเห่ากระโชกของหมา; เสียงซดอาหารที่เป็นนํ้าดัง ๆ.
โมง
หมายถึงน. ต้นไม้ชนิดหนึ่งอยู่ตามป่า ใช้นํ้าเปลือกแช่ปูนขาวทำให้ปูนแข็ง. (พจน. ๒๔๙๓).
เพลาะ
หมายถึงน. วัวป่าชนิดหนึ่งเขาบิด ๆ. (พจน. ๒๔๙๓).
แดน
หมายถึงน. ที่ที่กำหนดไว้โดยตรงหรือโดยหมายรู้กัน เช่น ชายแดน ลํ้าแดน, ถิ่นที่ เช่น แดนเสือ แดนผู้ร้าย.