ผลการค้นหา

กุฏฐัง

หมายถึงน. โรคเรื้อนซึ่งทำให้อวัยวะเช่นมือและเท้ากุดเหี้ยนไป. (ป.).

ละมุน

หมายถึงว. อ่อนนุ่ม, นุ่มนวล, เช่น ผ้ากำมะหยี่เนื้อนิ่มละมุนมือ.

ลูกผักบุ้ง

หมายถึงน. ลูกตุ้มที่ห้อยสายสร้อยข้อมือ มีลักษณะคล้ายลูกของผักบุ้ง.

เต็มมือ

หมายถึงว. มากจนเกือบล้นมือ เช่น มีงานเต็มมือ, บางทีก็ใช้ว่า เต็มไม้เต็มมือ.

หรับ ๆ

หมายถึงว. เร่า ๆ, สั่นรัว, (ใช้แก่กิริยาดิ้นเป็นต้น), หรบ ๆ ก็ว่า.

เห็นเขาขึ้นคานหาม เอามือประสานรัดก้น

หมายถึง(สำ) ก. ทำเลียนแบบคนใหญ่คนโตหรือคนมั่งมีทั้ง ๆ ที่ตนไม่มีกำลังทรัพย์หรือความสามารถพอ, มีความหมายอย่างเดียวกับ เห็นช้างขี้ ขี้ตามช้าง.

สะท้าน

หมายถึงก. รู้สึกเย็นเยือกเข้าหัวใจ ทำให้ครั่นคร้าม หรือหวั่นกลัวจนตัวสั่น เช่น เห็นไฟไหม้แล้วสะท้าน, หนาวสั่น เช่น หนาวสะท้านเหมือนจะเป็นไข้ หนาวสะท้านเพราะเดินกรำฝนมาหลายชั่วโมง, มักใช้เข้าคู่กับคำ สะทก เป็น สะทกสะท้าน; ดังลั่น, ดังก้อง, สั่นสะเทือน, เช่น เสียงปืนใหญ่ดังสะท้านก้องไปทั้งกรุง.

เท้า

หมายถึงน. ตีน (ใช้ในความสุภาพ), เรียกขาโต๊ะหรือขาตู้. ก. ยัน เช่น ยืนเอามือเท้าโต๊ะ เอามือเท้าเอว; อ้างถึง เช่น เท้าความ.

เล่นเงา

หมายถึงก. ใช้มือบังแสงให้เกิดเงาเป็นรูปต่าง ๆ เพื่อความสนุก.

ปลิด

หมายถึง[ปฺลิด] ก. เอามือบิดให้ลูกไม้หลุดจากขั้ว, ทำให้หลุดจากที่.

หัตถศิลป์

หมายถึงน. ศิลปะในการผลิตสิ่งต่าง ๆ ด้วยมือ โดยถือความงามเป็นหลัก. (ป.).

ขี้ทูด

หมายถึงน. ชื่อโรคเรื้อนชนิดทำให้มือกุดเท้ากุด.