ผลการค้นหา

ประดอย

หมายถึงก. ทำให้งดงามและละเอียดลออยิ่งขึ้น, มักใช้เข้าคู่กับคำ ประดิด เป็น ประดิดประดอย.

ปลั่ง

หมายถึง[ปฺลั่ง] ว. ผ่องใส, มีนํ้านวล, มักใช้เข้าคู่กับคำ เปล่ง เป็น เปล่งปลั่ง.

หลาบ

หมายถึงก. เข็ด, ขยาดกลัว, มักใช้เข้าคู่กับคำ เข็ด เป็น เข็ดหลาบ.

ลือสาย

หมายถึงน. คำเรียกผู้เป็นใหญ่เช่นกษัตริย์, มักใช้ว่า ฦๅสาย.

เผ้า

หมายถึงน. ผม, มักใช้เข้าคู่กับคำ ผม เป็น ผมเผ้า หรือ เผ้าผม.

นอบ

หมายถึงก. น้อม, หมอบย่อลง, มักใช้ประกอบคำอื่น เช่น นบนอบ นอบน้อม.

พัสถาน

หมายถึง[พัดสะ-] น. หลักฐาน, มักใช้เข้าคู่กับคำ สมบัติเป็น สมบัติพัสถาน.

กินแหนง

หมายถึงก. สงสัย, ระแวง, ไม่แน่ใจ, มักใช้เข้าคู่กับคำ แคลงใจ เป็น กินแหนงแคลงใจ.

พหุ

หมายถึงว. มาก, เขียนเป็น พหู ก็มี. (ป., ส.).

ภาพกาก

หมายถึงน. ภาพเขียนที่เป็นตัวประกอบในเรื่อง.

ขะเย้อแขย่ง

หมายถึง[-ขะแหฺย่ง] ก. กระเย้อกระแหย่ง, เขียนเป็น เขย้อแขย่ง ก็มี.

บทดอกสร้อย

หมายถึงน. ชื่อคำร้อยกรองชนิดหนึ่ง มีลักษณะคล้ายสักวา แต่ในวรรคที่ ๑ มี ๔ คำ มี เอ๋ย เป็นคำที่ ๒ เช่น แมวเอ๋ยแมวเหมียว มักมี ๔ คำกลอน และคำลงจบบทให้ลงว่า เอย, ดอกสร้อย ก็ว่า.