ผลการค้นหา

กระแหน,-กระแหน

หมายถึง[-แหฺน] ใช้เข้าคู่กับคำ กระหนอ และ กระแหนะ เป็น กระหนอกระแหน และ กระแหนะกระแหน.

ล่าม

หมายถึงก. ผูกโดยวิธีให้เคลื่อนย้ายได้บ้างในที่จำกัด เช่น ล่ามโซ่ ล่ามวัวล่ามควาย.

เสียทองเท่าหัวไม่ยอมเสียผัวให้ใคร

หมายถึง(สำ) ก. ไม่ยอมยกสามีให้หญิงอื่นแม้จะแลกกับทรัพย์สินเงินทองจำนวนมากก็ตาม.

สวิญญาณกทรัพย์

หมายถึง[สะวินยานะกะซับ, สะวินยานนะกะซับ] (กฎ; โบ) น. สิ่งที่มีวิญญาณหรือชีวิตซึ่งนับเป็นทรัพย์ เช่น ทาส ช้าง ม้า วัว ควาย, ตรงข้ามกับ อวิญญาณกทรัพย์, วิญญาณกทรัพย์ ก็ว่า.

วิ่งสวมกระสอบ

หมายถึงน. การเล่นชนิดหนึ่ง ผู้เล่นแต่ละคนสวมกระสอบวิ่งแข่งกัน ใครวิ่งถึงเส้นชัยก่อนเป็นผู้ชนะ, วิ่งกระสอบ ก็ว่า.

เครื่องใน

หมายถึงน. อวัยวะภายในของสัตว์บางชนิด เช่น ตับ ไต ไส้ ของวัวและควาย; ตลับสำหรับใส่เครื่องกินหมากที่อยู่ภายในหีบหมากเครื่องยศของฝ่ายใน.

วิ่งกระโดดข้ามรั้ว,วิ่งข้ามรั้ว

หมายถึงน. การแข่งขันชนิดหนึ่ง ผู้แข่งขันต้องวิ่งเร็วแล้วกระโดดข้ามรั้วที่วางไว้เป็นระยะ ๆ ตามเส้นทางที่กำหนดไว้ ใครถึงหลักชัยก่อนถือว่าชนะ.

หมากลางถนน

หมายถึงน. หมาที่ไม่มีเจ้าของ, โดยปริยายใช้เป็นสำนวนเปรียบเทียบคนที่ไม่มีสังกัด ไม่มีญาติพี่น้อง ยากจนอนาถา ไม่มีใครเหลียวแล เช่น เขาตายอย่างหมากลางถนน.

ปฏัก

หมายถึงไม้ที่ฝังเหล็กแหลมไว้ที่ปลายด้านล่าง ใช้แทงบังคับสัตว์พาหนะเช่นวัว เป็นต้น, ประตัก

กระตัก

หมายถึง(โบ; เลิก) น. ประตัก คือ ไม้ที่ฝังเหล็กแหลมข้างปลาย ใช้แทงสัตว์พาหนะเช่นวัว เช่น ด่าตีกันด้วยเคียวไม้กระตัก. (ลักษณะธรรมนูญ).

อิสร

หมายถึง[อิดสะหฺระ-] ว. เป็นใหญ่, เป็นไทแก่ตัว, เช่น อิสรชน, ที่ปกครองตนเอง เช่น รัฐอิสระ, ไม่ขึ้นแก่ใคร, ไม่สังกัดใคร, เช่น อาชีพอิสระ นักเขียนอิสระ. น. ความเป็นไทแก่ตัว เช่น ไม่มีอิสระ แยกตัวเป็นอิสระ. (ป. อิสฺสร; ส. อีศฺวร).

สนน

หมายถึง[สะหฺนน] น. ถนน.