ตัวกรองผลการค้นหา
ผู้น้อย
หมายถึงน. คนที่มีอายุน้อย, ผู้ที่ถือกันว่ามีสถานภาพด้อยกว่า, คนที่อยู่ใต้บังคับบัญชา.
หมอเสน่ห์
หมายถึงน. ผู้ที่เชื่อกันว่ารู้วิชาอาคมทำให้คนรักกันหรือชังกัน.
สามเมา
หมายถึง(ปาก) ว. เรียกคนติดเหล้า กัญชา และยาฝิ่น ว่า คนสามเมา.
อภัพบุคคล
หมายถึง[อะพับพะบุกคน] น. คนไม่สมควร. (ป. อภพฺพปุคฺคล).
เซซัง
หมายถึงว. อาการที่เดินซวนเซไปไม่ตรงเหมือนคนเจ็บหรือคนไร้ที่พึ่ง.
แหะ,แหะ ๆ
หมายถึงว. เสียงคนหัวเราะมีเสียงเช่นนั้น. ก. ทำเสียงดังเช่นนั้น เช่น เขาไม่พูดอะไรได้แต่แหะ ๆ.
เห็นแก่หน้า
หมายถึงก. ลำเอียงในบุคคล, มุ่งเฉพาะคน.
อันธพาล
หมายถึงน. คนเกะกะระราน. (ป.).
ลูกสมุน
หมายถึง(ปาก) น. บริวาร, คนอยู่ในบังคับ.
มิตภาณี
หมายถึงน. คนพูดพอประมาณ. (ป.).
ลาวก
หมายถึงน. คนเกี่ยวข้าว. (ป., ส.).
ไพร่พล
หมายถึงน. กำลังทหาร, กำลังคน.