ผลการค้นหา

ยำเยีย

หมายถึงก. ถูกกระทำในทางร้ายโดยวิธีใช้เวทมนตร์ต่าง ๆ, มักใช้ว่า ถูกกระทำยำเยีย.

อ

หมายถึง[อะ] เป็นอักษรใช้นำหน้าคำที่มาจากภาษาบาลีและสันสกฤต บอกความปฏิเสธหรือตรงกันข้าม แปลว่า ไม่ หรือ ไม่ใช่ เช่น อศุภ (ไม่งาม) อธรรม (ไม่ใช่ธรรม); ใช้เป็น อน เมื่ออยู่หน้าคำที่ขึ้นต้นด้วยสระ เช่น อเนก (อน + เอก) อนาจาร (อน + อาจาร). (ป., ส.).

วิทยุเทเลกซ์

หมายถึงน. การรับส่งโทรพิมพ์ผ่านชุมสายโดยใช้คลื่นวิทยุ.

สาร

หมายถึงน. ช้างใหญ่ ใช้ว่า ช้างสาร.

เสียงตามสาย

หมายถึงน. เสียงที่ส่งออกไปโดยใช้สายเป็นสื่อ.

อีดอก

หมายถึงน. คำที่ใช้ด่าผู้หญิง.

เยง

หมายถึงก. กลัว, เกรง, ใช้ว่า แยง ก็มี.

ลังลอง

หมายถึงว. สุกใส, งาม. (โดยมากใช้ รังรอง).

บรมครู

หมายถึงน. คำที่ใช้เรียกพระพุทธเจ้าโดยเฉพาะ.

มหึมา

หมายถึงว. ใหญ่, โต, ใช้ว่า มหิมา ก็มี.

กระจิบ,-กระจิบ

หมายถึงใช้เข้าคู่กับคำ กระจุบ เป็น กระจุบกระจิบ.

กระจิ๋ม,-กระจิ๋ม

หมายถึงใช้เข้าคู่กับคำ กระจุ๋ม เป็น กระจุ๋มกระจิ๋ม.