ตัวกรองผลการค้นหา
ปัดพิษ
หมายถึงก. เสกเป่าเพื่อให้พิษหมดไป.
ขึ้นสนิม
หมายถึงก. ฝืด, ไม่คล่อง, เช่น ความรู้ขึ้นสนิมหมดแล้ว.
ไขษย
หมายถึง[ขะไส] (โบ) น. กษัย, การสิ้นไป, การหมดไป.
อภิฆาต
หมายถึงก. เข่นฆ่า, ทำลายล้างให้หมดสิ้น. น. การเข่นฆ่า, การทำลายล้างให้หมดสิ้น. (ป., ส.).
ผลาญ
หมายถึง[ผฺลาน] ก. ทำลายให้หมดสิ้นไป, บางทีหมายถึงทำลายทรัพย์สมบัติให้หมดสิ้นไป เช่น ผลาญพ่อผลาญแม่ คือ ทำลายทรัพย์สมบัติของพ่อแม่ให้หมดสิ้นไป.
วีต,วีต-
หมายถึง[วีตะ-] ว. ไปแล้ว, หมดแล้ว, ปราศจาก, มักใช้ประกอบหน้าศัพท์อื่น เช่น วีตราคะ ว่า หมดราคะ วีตโลภะ ว่า หมดความโลภ. (ป., ส.).
ยุคันตวาต
หมายถึง[ยุคันตะ-] น. ลมในที่สุดยุค หมายความว่า ลมที่มาทำลายโลกเมื่อสิ้นยุค. (ป.).
ว่าวเหลิง,ว่าวเหลิงลม
หมายถึง[-เหฺลิง] น. ว่าวติดลมส่ายไปมาบังคับไม่อยู่. (สำ) ว. เพลินจนลืมตัว เช่น กลัวต้องลมแล้วจะหาวเหมือนว่าวเหลิง. (อภัย).
ใส่ตะกร้าล้างน้ำ
หมายถึง(สำ) ก. ทำให้หมดราคี, ทำให้หมดมลทิน, (ใช้แก่ผู้หญิงที่มีราคีคาว) เช่น หญิงที่มีราคีแล้ว ถึงจะใส่ตะกร้าล้างน้ำก็ไม่หมดราคีคาว.
วายะ
หมายถึงน. ลม. (ป. วายุ, วาโย; ส. วายุ).
ปัสสาสะ
หมายถึงน. ลมหายใจออก. (ป.; ส. ปฺรศฺวาส).
คึ่ก,คึ่ก ๆ
หมายถึงว. เสียงดังเช่นนั้น เช่น เสียงลมพัดคึ่ก ๆ.