ตัวกรองผลการค้นหา
เฮย
หมายถึงอ. คำสร้อยที่ใช้ในบทร้อยกรอง เช่น น้องเฮย เจ้าเฮย.
ตะไคร่
หมายถึง[-ไคฺร่] น. พืชสีเขียวที่เกิดติดอยู่ตามต้นไม้ บางทีก็เกิดในนํ้าและตามพื้นดินหรือกำแพงที่ชุ่มชื้น.
ฟ้าร้อง
หมายถึงน. เสียงที่เกิดขึ้นเนื่องจากอากาศขยายตัวเคลื่อนที่อย่างรวดเร็วเพราะความร้อนที่เกิดจากฟ้าแลบ.
สุขารมณ์
หมายถึง[สุ-] น. อารมณ์ที่มีสุข เช่น เขาเดินผิวปากอย่างสุขารมณ์; เรียกลัทธิที่ถือว่าความสุขทางผัสสะหรือโลกียสุขในชีวิตปัจจุบันเป็นสิ่งสูงสุดหรือเป็นความดีสูงสุดของชีวิตว่า คติสุขารมณ์. (ป. สุข + อารมฺมณ).
บรรสพ
หมายถึง[บัน-] ก. เกิดผล, ได้. (แผลงมาจาก ประสพ).
ปมเปา
หมายถึงว. ปุ่มที่เกิดตามเนื้อตามตัว.
โอษฐภัย
หมายถึงน. ภัยที่เกิดจากคำพูด.
ก่อกวน
หมายถึงก. ก่อให้เกิดความรำคาญหรือไม่สงบอยู่ได้.
แดดาล
หมายถึงก. ถึงใจ, ดลใจ, เกิดขึ้นในใจ.
ผอูน
หมายถึง[ผะอูน] น. น้องหญิง, โผอน ก็ว่า. (ข. บฺอูน).
เสาะป่าน
หมายถึงก. สาวเชือกป่านว่าวจากที่หนึ่งไปอีกที่หนึ่งเพื่อให้หายยุ่ง.
เสียชาติเกิด
หมายถึง(ปาก) ก. เกิดมาแล้วควรจะทำให้ได้ แต่กลับไม่ได้ทำหรือทำไม่สำเร็จ หรือทำความดีไม่ได้ ก็ไม่น่าจะเกิดมาเป็นคน เช่น เกิดเป็นไทย ใจเป็นทาส เสียชาติเกิด เกิดมาเป็นคนทั้งที ต้องทำความดีให้ได้ จะได้ไม่เสียชาติเกิด.