ผลการค้นหา

หมัด

หมายถึงน. กำปั้น, มือที่กำแน่นสำหรับชกหรือทุบเป็นต้น.

ประหว่า

หมายถึงก. เปล่าเปลี่ยว, ว้าเหว่, เช่น มือประหว่าคว้าหมอน. (สมุทรโฆษ).

กรีดนิ้ว

หมายถึงก. กรายนิ้ว, ใช้นิ้วมือหยิบอย่างมีท่าทีหยิบหย่ง.

กุม

หมายถึงก. เอาอุ้งมือปิด ป้อง กัน หรือ จับไว้ เช่น กุมขมับ กุมมือ กุมดาบ; คุม เช่น กุมตัว กุมสติ กุมอำนาจ.

วิกาลโภชน์

หมายถึงน. การกินอาหารในเวลาวิกาล คือ ผิดเวลา ซึ่งว่าตามพระวินัยกำหนดไว้ตั้งแต่เที่ยงแล้วไปจนถึงอรุณขึ้น. (ป.).

คาราเต้

หมายถึงน. ศิลปะการต่อสู้ป้องกันตัวด้วยมือเปล่า โดยการใช้อวัยวะต่าง ๆ เช่น มือ เท้า ศอก ศีรษะ ที่ฝึกจนแข็งแกร่งแล้ว มีแพร่หลายในญี่ปุ่นและเกาหลี. (ญิ.).

ดำรง

หมายถึงก. ทรงไว้, ชูไว้, ทำให้คงอยู่, เช่น ดำรงวงศ์ตระกูล. ว. ตรง, เที่ยง. (แผลงมาจาก ตรง). (ข. ฎํรง่, ตมฺรง่).

นัข

หมายถึง(กลอน) น. เล็บ, นิ้วมือ เช่น ทศนัข. (ป., ส. นข).

กุฏฐัง

หมายถึงน. โรคเรื้อนซึ่งทำให้อวัยวะเช่นมือและเท้ากุดเหี้ยนไป. (ป.).

ละมุน

หมายถึงว. อ่อนนุ่ม, นุ่มนวล, เช่น ผ้ากำมะหยี่เนื้อนิ่มละมุนมือ.

ลูกผักบุ้ง

หมายถึงน. ลูกตุ้มที่ห้อยสายสร้อยข้อมือ มีลักษณะคล้ายลูกของผักบุ้ง.

เต็มมือ

หมายถึงว. มากจนเกือบล้นมือ เช่น มีงานเต็มมือ, บางทีก็ใช้ว่า เต็มไม้เต็มมือ.