ตัวกรองผลการค้นหา
สัทวิทยา
หมายถึง[สัดทะวิดทะยา] น. วิชาว่าด้วยการศึกษาระบบเสียงของแต่ละภาษาโดยพิจารณาหน้าที่ของเสียงและการประกอบเสียงในภาษานั้น. (อ. phonology).
ออกภาษา
หมายถึงน. เรียกเพลงที่บรรเลงออกสำเนียงภาษาของชาติอื่น ๆ ในเพลงเดียวกัน หรือเพลงที่บรรเลงต่อท้ายเพลงแม่บทแต่ไม่ครบ ๑๒ ภาษา ว่า เพลงออกภาษา.
นวยนาด
หมายถึงก. เยื้องกราย, กรีดกราย; ชื่อเพลงไทยทำนองหนึ่ง. (เงาะป่า).
ลื้อ
หมายถึงน. ไทยพวกหนึ่งอยู่ในแคว้นสิบสองปันนา.
วาณี
หมายถึงน. ถ้อยคำ, ภาษา. (ป., ส.); เจ้าแม่แห่งวาจา คือ พระสรัสวดี. (ส.).
สิถิล
หมายถึงว. เบา, เสียงพยัญชนะบางประเภทที่เปล่งเสียงโดยไม่มีกลุ่มลมออกมาด้วย ในภาษาไทยได้แก่เสียง ป ต ก จ, (ไว) เรียกพยัญชนะในภาษาบาลีและสันสกฤตที่มีเสียงเบาว่า พยัญชนะสิถิล ได้แก่ พยัญชนะตัวที่ ๑ และ ๓ ของวรรค. (ป.; ส. ศิถิล).
แทรก
หมายถึง[แซก] น. ชื่อเพลงไทยทำนองหนึ่ง. (ราชาธิราช).
ธรณีกันแสง
หมายถึงน. ชื่อเพลงไทยทำนองหนึ่ง, ธรณีร้องไห้ หรือ พสุธากันแสง ก็ว่า.
ล้มฝา
หมายถึงก. ทำปลายฝาเรือนทรงไทยให้สอบขึ้น.
ฝากระดาน
หมายถึงน. เรียกเรือนไทยแบบเก่าที่สร้างด้วยไม้จริงว่า เรือนฝากระดาน.
ธรณีร้องไห้
หมายถึงน. ชื่อเพลงไทยทำนองหนึ่ง, ธรณีกันแสง หรือ พสุธากันแสง ก็ว่า.
บัตรธนาคาร
หมายถึง(กฎ) น. บัตรที่ธนาคารแห่งประเทศไทยออกใช้เป็นเงินตรา.