ผลการค้นหา

ภาสวร

หมายถึง[พาสะวอน] ว. สว่าง, มีแสงพราว. (ส.).

ภิกษาหาร

หมายถึงน. อาหารที่ได้มาด้วยการขอ. (ส.; ป. ภิกฺขาหาร).

ภิน,ภิน-

หมายถึง[พินนะ-] ว. แตกแล้ว, ทำลายแล้ว. (ป., ส. ภินฺน).

ภินทนาการ

หมายถึงน. อาการแตก. (ป.).

ภีตะ

หมายถึงก. กลัว. (ป., ส.).

ภุกตาหาร

หมายถึงน. อาหารที่กินแล้ว; ผู้กินอาหารแล้ว. (ส.; ป. ภุตฺตาหาร).

ภุช,ภุช,ภุชะ

หมายถึง[พุด, พุชะ] ก. กิน. (ป., ส.).

ภุชงคประยาต

หมายถึง[พุชงคะ-] น. ชื่อฉันท์แบบหนึ่งมี ๑๒ คำ แบ่งเป็น ๒ วรรค มีลหุต้นวรรคและกลางวรรค. (ส.; ป. ภุชงฺคปฺปยาต).

ภุญชะ

หมายถึงก. กิน, กินอาหาร. (ป.).

ภุมโม

หมายถึง(โหร) น. ชื่อยาม ๑ ใน ๘ ยามในเวลากลางคืน. (ดู ยาม).

ภู

หมายถึงน. เนินที่สูงขึ้นเป็นจอม, เขา.

ภูต,ภูต-

หมายถึง[พูด, พูตะ-] น. ผี, มักใช้เข้าคู่กันเป็น ภูตผี. ว. ซึ่งเกิดแล้ว, ซึ่งเป็นแล้ว. (ป., ส.).