ค้นเจอ 808 รายการ

โขม,โขม-

หมายถึง[โขมะ-] (แบบ) น. โกษม, ผ้าใยไหม (ผ้าลินิน), ผ้าขาว, ผ้าป่าน, ใช้เป็นศัพท์ประกอบว่า โขมพัตถ์ โขมพัสตร์ และแผลงเป็น โขษมพัสตร์ ก็มี. (ป.; ส. เกฺษาม).

ไตรจีวร

หมายถึง[-จีวอน] น. ผ้า ๓ ผืนของภิกษุ คือ อันตรวาสก (สบง) อุตราสงค์ (จีวร) และสังฆาฏิ (ผ้าทาบ), เรียกสั้น ๆ ว่า ผ้าไตร หรือ ไตร เช่น ไตรครอง ดอกไม้คลุมไตร.

บริพันธ์

หมายถึง[บอริพัน] ก. ผูก, แต่ง, ร้อยกรอง, ประพันธ์. (ป. ปริพนฺธ).

พัลลภ

หมายถึง[พันลบ] น. คนสนิท, คนโปรด. (ป., ส. วลฺลภ).

สรภัญญะ

หมายถึง[สะระพันยะ, สอระพันยะ] น. ทำนองสำหรับสวดคำที่เป็นฉันท์, ทำนองขับร้องทำนองหนึ่ง, เช่น สวดสรภัญญะ ทำนองสรภัญญะ. (ป.).

ท้องฉนวน

หมายถึงน. ทางเดินสำหรับฝ่ายในซึ่งกั้นด้วยผ้าหรือม่านเป็นต้น.

เทิบ,เทิบ ๆ,เทิบทาบ

หมายถึงว. ไม่รัดกุม, หย่อนยาน, เช่น สวมเสื้อผ้าเทิบทาบ.

กาศิกพัสตร์

หมายถึงน. ผ้าเนื้อละเอียดมาจากแคว้นกาสี. (ส.).

กำมะหยี่

หมายถึง[-หฺยี่] น. ผ้าชนิดหนึ่ง มีขนด้านเดียวอ่อนนุ่ม เป็นมัน.

เกี้ยวเกไล

หมายถึงน. วิธีนุ่งผ้าชนิดหนึ่งสำหรับขี่ช้าง.

ซับใน

หมายถึงน. ผ้าที่เย็บทาบอยู่ชั้นในของเครื่องแต่งกาย.

กาย,กาย-

หมายถึง[กายยะ-] น. ตัว เช่น ไม่มีผ้าพันกาย, และมักใช้เข้าคู่กับคำ ร่าง เป็น ร่างกาย, ใช้เป็นส่วนท้ายของสมาส หมายความว่า หมู่, พวก, เช่น พลกาย = หมู่ทหาร. (ป., ส.).

 คำในภาษาไทย จัดกลุ่มตามตัวอักษร ก-ฮ