ตัวกรองผลการค้นหา
ภูเบนทร์
หมายถึงพระเจ้าแผ่นดิน. (ส.)
ภูเบศ
ทูษก
หมายถึง[ทู-สก] (แบบ) น. ผู้ประทุษร้าย. (ส.; ป. ทูสก).
ปาริฉัตร,ปาริชาต
หมายถึงน. ต้นไม้สวรรค์ในสวนพระอินทร์, ต้นทองหลาง. (ป. ปาริจฺฉตฺต, ปาริชาต; ส. ปาริชาต).
นรินทร์,นริศ,นริศร,นริศวร
หมายถึง[นะริน, นะริด, นะริดสวน] (แบบ) น. พระราชา. (ส. นร + อินฺทฺร, นร + อีศ, นร + อีศฺร, นร + อีศฺวร).
สต,สต-,สตะ,สตะ
หมายถึง[สะตะ-] น. ร้อย (๑๐๐). (ป.; ส. ศต).
ศวาสะ
หมายถึงน. การหายใจ, ลมหายใจ. (ส. ศฺวาส).
โรษ
หมายถึงก. เคือง, แค้น. (ส.; ป. โรส).
วศะ
หมายถึงน. อำนาจ, การบังคับบัญชา. (ส.; ป. วส).
ภุกตเศษ
หมายถึงน. เดน. (ส.; ป. ภุตฺตเสส).
ปัสสาสะ
หมายถึงน. ลมหายใจออก. (ป.; ส. ปฺรศฺวาส).
ริษยา
หมายถึง[ริดสะหฺยา] ก. อาการที่ไม่อยากให้คนอื่นได้ดี, เห็นเขาได้ดีแล้วทนนิ่งอยู่ไม่ได้. (ส. อีรฺษฺยา; ป. อิสฺสา).