ผลการค้นหา

อมฤตาหรณ์

หมายถึงครุฑ, ผู้ลักน้ำอมฤต

เฟอะฟะ

หมายถึงว. เลอะเทอะ เช่น น้ำเหลืองไหลเฟอะฟะ; ไม่เข้าท่า เช่น แต่งตัวเฟอะฟะ.

ถั่น

หมายถึงก. ไหล; กระชั้น เช่น ถั่นคํ่าขีณแล้ว. (ม. คำหลวง ทานกัณฑ์).

รากแก้ว

หมายถึงน. รากเดิม, รากที่เป็นหลักหยั่งลึกลงไปในดินของต้นไม้บางชนิด.

ก้นบึ้ง

หมายถึงน. ส่วนสุดของสิ่งที่ลึก, ส่วนใต้สุด, โดยปริยายหมายถึงลักษณะที่คล้ายคลึงเช่นนั้น เช่น ก้นบึ้งของหัวใจ.

น้ำน้อยแพ้ไฟ

หมายถึง(สำ) น. ฝ่ายข้างน้อยย่อมแพ้ฝ่ายข้างมาก.

พายเรือทวนน้ำ

หมายถึง(สำ) ก. ทำด้วยความยากลำบาก.

ทรัพย์ในดิน สินในน้ำ

หมายถึง(สำ) น. สิ่งที่มีอยู่หรือเกิดตามธรรมชาติ อันอาจนำมาใช้ให้เป็นประโยชน์ได้.

น้ำตา

หมายถึงน. นํ้าที่ไหลออกจากนัยน์ตา, โดยปริยายหมายถึงสิ่งที่ไหลเยิ้มอย่างนํ้าตาลที่ไหลซึมจากหม้อตาล.

มิดหัว

หมายถึงว. อาการที่หัวจมหายลงไปในน้ำ เช่น ดำน้ำจนมิดหัว.

สาแหรก

หมายถึงน. ร่องที่อยู่บนข้าวเปลือก ถ้าร่องนั้นลึกก็จะปรากฏบนเมล็ดข้าวด้วย.

เชือด

หมายถึงก. ใช้ของมีคมเช่นมีดโกนตัดให้ลึกเข้าไปในเนื้อ เช่น เชือดคอ.