ค้นเจอ 819 รายการ

เรื่อยเปื่อย

หมายถึงว. เรื่อย ๆ ไปโดยไม่มีจุดหมาย เช่น พูดเรื่อยเปื่อย เดินเรื่อยเปื่อย.

คู่แห่

หมายถึงน. คนแห่เดินในริ้วกระบวน ๒ ข้าง.

ล่อแหลม

หมายถึงว. หมิ่นเหม่, อยู่ในที่ใกล้อันตราย, เช่น แต่งตัวล่อแหลม พูดจาล่อแหลม ความประพฤติล่อแหลมต่อคุกตะราง.

โคน

หมายถึงน. ชื่อตัวหมากรุกที่ใช้เดินทแยงไปข้างหน้าหรือข้างหลัง หรือเดินตรงไปข้างหน้าคราวละ ๑ ตา.

ลูกดาล

หมายถึงน. เหล็กสำหรับไขดาลประตู มีรูปเป็นมุมฉาก ๒ ทบ.

ทับหลัง

หมายถึงน. ลวดลายที่ทำประดับไว้บนหลังตู้; ท่อนหินรูปสี่เหลี่ยมผืนผ้าที่สลักเป็นลวดลายต่าง ๆ ประดับอยู่เหนือประตูเข้าปราสาทหิน; เรียกตัวไม้ที่อยู่ตอนบนหน้าต่างหรือประตูหลังกรอบเช็ดหน้า ใช้บังคับปลายเดือยบานแผละหน้าต่างหรือประตูว่า ทับหลังหน้าต่าง หรือ ทับหลังประตู. (ปาก) ก. อยู่ข้างล่าง (ใช้แก่การพนันเช่นไพ่ตอง).

โย่งเย่ง

หมายถึงว. อาการที่คนสูงโย่งเดินโยกเยกไปมา; ไม่รัดกุม.

ล้าหลัง

หมายถึงว. ช้าอยู่ข้างหลังเขา เช่น เดินล้าหลัง, ไม่ก้าวหน้า เช่น ความคิดล้าหลัง.

ซ่อง,ซ่อง,ซ่อง ๆ

หมายถึงว. เงื่อง, เซื่อง, เช่น นกยางเดินซ่อง ๆ.

ท้องฉนวน

หมายถึงน. ทางเดินสำหรับฝ่ายในซึ่งกั้นด้วยผ้าหรือม่านเป็นต้น.

แก้ที

หมายถึงก. แก้ตาเดิน (ใช้แก่การเล่นหมากรุก).

จรก

หมายถึง[จะรก] น. ผู้เที่ยวไป, ผู้เดินไป. (ป., ส.).

 คำในภาษาไทย จัดกลุ่มตามตัวอักษร ก-ฮ