ตัวกรองผลการค้นหา
บทบงสุ์
หมายถึง[บดทะ-] น. ละอองเท้า. (ป.).
ปฐมสุรทิน
หมายถึง[ปะถมมะสุระทิน] น. วันที่ ๑ แห่งเดือนทางสุริยคติ.
ปสุต
หมายถึง[ปะ-] ก. ประสูต. (ป.; ส. ปฺรสูต).
ปัณรสมสุรทิน
หมายถึงน. วันที่ ๑๕.
เหตุสุดวิสัย
หมายถึงน. ภาวะที่พ้นความสามารถที่ใครจะป้องกันได้.
อสุ
หมายถึง[อะ-] น. ลมหายใจ, ชีวิต. (ป., ส.).
อัสสุธารา
หมายถึงน. ท่อนํ้าตา; การไหลแห่งนํ้าตา; ใช้หมายความว่า นํ้าตา ก็ได้. (ป.).
ไม่เป็นสุข
หมายถึงว. ไม่มีความสุข.
เลี้ยงเสียข้าวสุก
หมายถึงก. เลี้ยงแล้วไม่ได้ประโยชน์อะไร.
โลกียสุข
หมายถึงน. ความสุขทางโลก, ความสุขทางกามารมณ์, เช่น การดูมหรสพเป็นโลกียสุขอย่างหนึ่ง.
วาสุเทพ
หมายถึงน. ชื่อพระนารายณ์ปางพระกฤษณะ. (ส.).
สสุรี,สัสุรี
หมายถึง[สะ-, สัดสุ-] น. แม่ยาย, แม่ผัว. (ป.; ส. ศฺวศฺรู).