ผลการค้นหา

บรรสพ

หมายถึง[บัน-] ก. เกิดผล, ได้. (แผลงมาจาก ประสพ).

ปมเปา

หมายถึงว. ปุ่มที่เกิดตามเนื้อตามตัว.

โอษฐภัย

หมายถึงน. ภัยที่เกิดจากคำพูด.

ก่อกวน

หมายถึงก. ก่อให้เกิดความรำคาญหรือไม่สงบอยู่ได้.

แดดาล

หมายถึงก. ถึงใจ, ดลใจ, เกิดขึ้นในใจ.

ผอูน

หมายถึง[ผะอูน] น. น้องหญิง, โผอน ก็ว่า. (ข. บฺอูน).

เสาะป่าน

หมายถึงก. สาวเชือกป่านว่าวจากที่หนึ่งไปอีกที่หนึ่งเพื่อให้หายยุ่ง.

เสียชาติเกิด

หมายถึง(ปาก) ก. เกิดมาแล้วควรจะทำให้ได้ แต่กลับไม่ได้ทำหรือทำไม่สำเร็จ หรือทำความดีไม่ได้ ก็ไม่น่าจะเกิดมาเป็นคน เช่น เกิดเป็นไทย ใจเป็นทาส เสียชาติเกิด เกิดมาเป็นคนทั้งที ต้องทำความดีให้ได้ จะได้ไม่เสียชาติเกิด.

สา

หมายถึงสัน. แม้ว่า, หาก, เช่น สาอวรอรวนิดา โดยพี่มานี. (หริภุญชัย).

เจษฎา

หมายถึง[เจดสะดา] น. ผู้เป็นใหญ่ที่สุด, พี่. (ป. เชฏฺ; เชฺยษฺ).

มูลหนี้

หมายถึงน. เหตุที่ทำให้เกิดหนี้.

น้ำต้อย

หมายถึงน. นํ้าหวานที่หล่ออยู่ในดอกไม้ เกิดจากต่อมนํ้าหวานซึ่งมักปรากฏอยู่ที่โคนของกลีบดอก.